ဘယ္သူ ဘယ္တရားခ်ခ် မရေတာ့ဘူး

စီးေနတဲ့ ျမင္းေတာင္ အထီးအမ မခြဲတတ္ဘူး(စိတ္မ၀င္စားဘူးလို႕ အေၾကာင္းျပတယ္)

ကိုယ့္ပတ္၀န္းက်င္မွာ လူဘယ္ႏွစ္ေယာက္ အဆိပ္သင့္ေနလဲ

ေခြးဘယ္ႏွစ္ေကာင္ သားေပါက္သလဲ

ဘယ္ေန႔ ေအာင္ခ်က္ထြက္မွာလဲ

ဘာဆို ဘာမွ ဘာတခုမွ

ဘုရားစူး မသိဘူး…………။

တခါတေလေတာ့

ပန္းခ်ီကားေတြရဲ့ စုတ္ခ်က္ေတြကို ေ၀ဖန္မယ္

ဘယ္ကဗ်ာကေတာ့ ဘာျဖစ္တယ္ ညာျဖစ္တယ္

ဇစ္ျမစ္ကို ဖတ္ျပီး ဂရုဏာသက္မယ္

ကမူးရဲ့ စည္းအျပင္ကို တညေလာက္ ထြက္ေနမယ္

ဟဲမင္းေ၀းရဲ့ ဘ၀ကို ေကာက္ခ်က္စြဲမယ္………..။

ေနာက္ေက်ာက ဓားဒဏ္ရာေတြ မေရျဖစ္တာလည္း ၾကာေပါ့

အနာဂတ္ေတာင္ ဘယ္နားေနမွန္းမသိဘူး

တက္က်မ္းေတြ ေတြ႕ရင္ ကိုင္ေပါက္မယ္

မနက္စာ ညေနစာေတာင္ မကြဲဘူး

လွိမ့္ပိတ္ မ်က္စိမွိတ္ထားတာ

ပိန္းပိန္းေမွာင္လြန္းလို႕ အမွားအမွန္ေတာင္ မေ၀ခြဲတတ္ေတာ့ဘူး……။

ငါ့အႏုပညာခံယူခ်က္မွာ လက္ခုပ္သံမလိုဘူး

အၾကိမ္ၾကိမ္ ေရရြတ္

သူ႕အႏုပညာကိုလည္း ဘယ္သူမွ ခံစားလို႕ မရဘူး………..။