တေယာက္တည္းေနတာ အသားမက်လို႕

တပိုင္းကို ျဖတ္ထုတ္ပစ္လိုက္တယ္

ခုႏွစ္ေထြအကနဲ႕ ၾကိဳးရႈပ္ရႈပ္ ရုပ္ေသးစင္ေပၚမွာ

လဲသြားလိုက္ ျပန္ထလိုက္

လူအျဖစ္ကို ရတယ္ဆိုတာကိုက

လိပ္ကန္းက ထန္းပိုးကို စြပ္မိတာ

လူ႕ျပည္က အပ္တစင္းနဲ႕ ျဗဟၼာျပည္က အပ္တစင္း ထိပ္တိုက္ေတြ႕တာ

ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္က မီးစိမ္းျပတာ

ၾကိဳက္သလို အဓိပၸာယ္ဖြင့္ဆိုခြင့္ရွိတယ္

ဒါ ကံတရားပဲ ……..။

ထုပ္တန္းေပၚက ၾကိဳးကြင္းမွာ

စင္ေပၚက Cyanide ပုလင္းမွာ

လက္ေကာက္၀တ္ေသြးျပန္ေၾကာမွာ

ေလာင္ျမိဳက္ခါးသက္တဲ့ လွ်ာဖ်ားမွာ

လူ႕ဘ၀ျဖစ္တည္မႈကို လိုက္ရွာတယ္………။

မေတြ႕ဘူး…

ေမတၱာတရား

ခြင့္လြတ္ျခင္း

ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္

ေလးပါးလံုး ကမ္းေပ်ာက္ေနခဲ့တာ ၾကာေပါ့….။

အနီးအနားမွာ ရွာတယ္

အေ၀းမွာ ရွာတယ္

ကိုယ့္ကိုယ္ကို ျပန္ရွာတယ္

လြတ္ေျမာက္ျခင္းအစစ္ကို ေတြ႕ဖို႕

ငါကိုယ္တိုင္ ပိုက္စိပ္တိုက္ရွာတယ္…..။(အဘိဓာန္ထဲ ဆက္လက္ရွာေဖြရန္)

တခါတခါ ေခါင္းျပဴထြက္လာတဲ့

ငါ့ခႏၶာထဲက မေကာင္းဆိုး၀ါးကို

ႏွင္ထုတ္ဖို႕ ကိုယ္ေစာင့္နတ္ေတာင္ လက္တြန္႕တဲ့ ရက္ေတြ ရွိတယ္

ေတာက္တခ်က္ေခါက္ရံုနဲ႕ လန္႕ေျပးမသြားတဲ့ ဒုကၡေတြက တေပြ႕တပိုက္

မနက္မ်က္ႏွာသစ္တဲ့ခြက္ေတာင္ ေရေဆးပစ္ဖို႕ လိုေနျပီ….။

လိမ္းခ်ယ္ျပီးမွ ပြဲလယ္တင့္ႏိုင္မဲ့ကမၻာ

ျခေသၤ့နဲ႕ဆင္တိုက္ပြဲမွာ

ၾကားထဲက ေျမဇာပင္ေတြ ပိျပားမေနေစဖို႕

တနာရီ မိုင္120ႏႈန္းနဲ႕ ေလျပည္လမ္းေၾကာင္းတခု ေမွ်ာ္မိတဲ့ ညေန……။