ဇာတ္ရည္မလည္တဲ ့
ႏုံတုံတုံ အတတနဲ ့ခ်ာတိတ္
ေခါင္းပိတ္ေခါက္ျပီး
ခ်စ္တယ္ေျပာဖို ့
တိုင္ေပးလိုက္ခ်င္တယ္ … ။

ဆရာမလိုပဲ
သင္ၾကားခဲ့ရတဲ ့အခ်စ္
သူနဲ ့မွအမွတ္ျပည့္ရမည္ထင္
ဒီရင္ခြင္တြင္
ထာ၀စဥ္
ခိုနားေစခ်င္ … ။

အျဖဴမစင္တဲ့ ဆည္းဆာဟာ
သိပ္ကို လြမ္းစရာေကာင္းတယ္
ငါ့ အခ်စ္ကိုစီးနင္း
ႏွလံုးသားသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၀င္ေရာက္
ရင္ခုန္သံေတြကို ထြင္းထုတတ္တဲ့
ခ်ာတိတ္ကေလး ……… ။

အၾကင္နာ အေႏွာင္အဖြဲ႕ဟာ
သိပ္နတ္ၾကီးလြန္းတယ္
ရုန္းမရ ျပဳမရ ..
ပင့္ကူတစ္ေကာင္လို ညႈိ႕တဲ့
ေရဒီယိုအက္တစ္ ခ်ာတိတ္
ေျဖစရာမရွိတဲ့ အဆိပ္ဟာ
သူ ့အခ်စ္ျဖစ္မယ္ထင္ပါရဲ ့ … ။

မေမပ်ိဳနဲ ့ကၽြန္ေတာ္န ဲ ့ေရးထားတဲ့ကဗ်ာေလးပါ … ။ 🙂