တစ္ေန႔ လုိ႔နာမည္ေပးခဲ့တဲ့တစ္ေန႔

မေက်နပ္ခ်က္ေတြ သင္ပုန္းေခ်

ရြက္ေဟာင္းေၾကြလုိ႔ ရြက္ပြင့္ေ၀သလို

တံစက္ျမိတ္ေအာက္က ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြလဲ

ျပန္လည္ႏိုးထလာေတာ့မယ့္ တစ္ေန႔ေပါ့…

အခုေတာ့…

မေက်နပ္ေတြကို ေျခခ်လိုက္ရင္

ကမာၻေပၚမွာ ေနစရာရွိမွာေတာင္မဟုတ္ဘူး…

တခါတေလေတာ့လဲ

တစကၠန္႔ေလာက္ ေပ်ာ္ရေအာင္

တမင္သတိထားၿပီး ေမ့ပစ္ခဲ့ရပါတယ္…

ဟုတ္ပါတယ္… က်ေနာ္ဟာ

ဒီလက္နဲ႔ အခ်စ္အေၾကာင္း

ဒီလက္နဲ႔ အမုန္းအေၾကာင္း

ဒီလက္နဲ႔ ဘ၀အေၾကာင္းေရး

ဒီလက္နဲ႔ပဲ မေက်နပ္ခ်က္ေတြေရးေနပါတယ္…

ဘ၀ဆိုတာႀကီးက စီးကရက္တစ္ဖြာေလာက္ေတာင္

ခ်ိဳျမိန္တဲ့ အရသာမ်ိဳးမေပးႏုိင္ခဲ့ဘူး

က်ေနာ့္ကို အျပစ္မယူၾကပါနဲ႔

ခင္ဗ်ားတုိ႔လုိ ေလနဲ႔ အသက္ရွင္ရတဲ့

က်ေနာ့္ကိုလဲ ေပါက္ကြဲခြင့္ေလးေတာ့ေပးပါ…

ပစ္စလက္ခက္ မေနထုိင္ခဲ့တာ

ပိုးစိုးပက္စက္ကို မွားခဲ့ပါတယ္

မလိမၼာတဲ့ လူေတြရဲ႕ၾကား

အေမ… ဘာလုိ႔သားကို

လိမၼာေအာင္သင္ၾကားခဲ့ရတာလဲ…

ေလာကႀကီးမွာ အလြယ္ဆံုးဆိုတာ

အသက္ရွင္ျခင္းနဲ႔ ေသျခင္းကိစၥပါပဲ

အလြယ္ဆံုးကို ေက်ာ္ျဖတ္ၿပီးၿပီ

အလြယ္ဆံုးနဲ႔ အဆံုးသတ္ဖို႔

ဘာေၾကာင့္မ်ား ပံုႀကီးခ်ဲ႕ေနရတာလဲ…

တစ္ေန႔ လုိ႔နာမည္ေပးခဲ့တဲ့တစ္ေန႔

ေထာက္ထားစရာမရိွေတာ့တဲ့တေန႔ေပါ့…