နင့္ကို…ခ်စ္မိတဲ့အတြက္ေတာ့…ေနာင္တမရပါဘူး…။

ဒါေပမယ့္…..ငါ့ကို..ခ်စ္မိေစခဲ့တဲ့အတြက္ေတာ့…ငါ..ေနာင္တရတယ္..။

ၿပိဳက်တဲ့…ငါ့မ်က္ရည္ေတြကို…လက္ခုပ္နဲ႔..နင္ခံေပးခဲ့တာမဟုတ္လား…။
က်ႏိုင္လြန္းတဲ့စိတ္ဓါတ္ေတြကို….နင္ပဲ…မတင္ေပးထားခဲ့တာေလ…။
ႏြမ္းလ်စြာ..စီးဆင္းေနတဲ့..ေခၽြးစက္ေတြကို…ငါမသိေစပဲ…တိတ္တိတ္ေလးႏွင္ထုတ္ခဲ့တာလား..။

ငါဟာ..အၿဖဴေရာင္တိမ္တစေပၚက….အမည္းတစ္စက္ပါ..။
နင္က…လြင့္ေမ်ာေနတဲ့…ေလၿပည္ကို…ေၿခမွာနင္းလို႔ေပါ့..။

ငါ…ဖမ္းဆုပ္ဖို႔ရာမစြမ္းသာတဲ့…အဟုန္နဲ႔….ေလႏွင္ရာ..ခရီးထြင္ၿပီလား…။

ေမ်ာလြင့္လိုက္စမ္းပါ…..အၿဖဴေရာင္ေလးရယ္….။
နင္လြင့္ေမ်ာရာတခြင္….သာယာလိုက္စမ္းပါေစ……..။

ငါရွိရာအရပ္မွာ…မိုက္မဲေနခဲ့မယ္ဆိုရင္ေတာင္….
နင္…ၿဖိဳခြင္းခဲ့တဲ့အလင္းအတြက္….ငါေကာင္းခ်ီးေပးေနပါ့မယ္…….။