အေျကြပန္းေတြ ေျကြတဲ့မနက္ကေပါ့ ခ်စ္သူ……….

ပန္းပန္သူ၇ဲ ့………………
ပန္ဆင္ဖို ့ အခက္ကိုခ်ိဳး အရြက္ေတြေခၽြတဲ့ ခဏ
သူ ့ေခါင္းေပၚ မ်က္နွာခ်ီ….ဝင့္လို ့ဘဝ….
ပန္းဆိုတာ တန္ဆာတဲ့ခ်စ္သူ…

အိမ္ရွင္မတစ္ေယာက္ရဲ့……………
အရြယ္ညီခ်ိဳးပါလို ့ သံုးအိုးရယ္စီကာ ခစား
သူက..ဘုရားပုထိုးရဲ့ေရွ့ေတာ္ေျပးေပါ့

ဥယ်ာဥ္မွဴးတစ္ေယာက္ရဲ့…………
ရင္ေသြးတစ္ေယာက္ေပါ့ ခ်စ္သူ….
ေမြးဖြားျခင္းတစ္ဖက္ ထိမ္းျမားျခင္းတစ္လက္နဲ ့
သူက…ပန္းကေလးအတြက္…သုဘရာဇာျဖစ္ခြင့္မရွိခဲ့ဘူး…

အဆူးကိုေျခြပါ…..အရြက္လဲစြန္ ့ပါ
ခ်စ္သူက……….ႏွင္းဆီရိုင္းေလးေလ
ခ်စ္သူ…..ဆူးအျဖစ္နဲ ့ေနရမယ္ဆိုလဲ
အေျခြခံရမယ္မွန္းသိသိျကီးနဲ ့.ကၽြန္ေတာ္ေနခ်င္ပါေသးတယ္……..ခ်စ္သူ..။