(နိဒါန္း)

ထိုညတြင္

အၿဖဴေရာင္ကိုဆင္၍

သခင္ သည္ လွေနပါလိမ့္မည္..။

(၁)

ႀကယ္ကေလးမ်ားထံ အသံေပး

လမင္းကိုေငး..ကာ ေတးတစ္ပုဒ္သီကံုး..

အမုန္းကြယ္ေသာ ည မို႕လွသည္.။

(၂)

ပန္းပင္ႀကီးေအာက္..

ပန္းေႀကြေကာက္..ရင္း

တိုးတိတ္ရင္ခုန္…ေနတတ္ၿပီ..။

(၃)

ခ်စ္သူသည္ ကမၻာတစ္ခု

ၿပဳစုသူ ကၽြန္ေတာ္..

ခ်စ္ၿခင္းတို႕ အဓြန္႕ရွည္ပါေစေသာ္…၀္..။

(၄)

ေမွ်ာ္ႀကည့္တိုင္းေ၀း..

ႀကယ္စင္ေတးတို႕ ကခုန္ေပ်ာ္ပါး..

ခ်စ္သူ၏ ၿပတင္းတံခါးကေလးကို လြမ္းသည္..။

(၅)

ေနေရာင္ၿခည္တုိ႔ပင္

သူမမ်က္၀န္းရိပ္မွာ..

နႈတ္ဆိတ္ ရွက္ရြံ႕ခဲ့ႀက….။

(၆)

ခ်စ္သူဆိုသည္မွာ

တိတ္တဆိတ္ ပြင့္..

ရင္နင့္ေအာင္ေမႊး ..

ေလးလံေအာင္ ၿပဳ..

ခူးရန္ မႀကံရက္..ေသာပန္း..

ဥယ်ဥ္မႈးသည္

အေတြးထဲမွာသာ နမ္းခဲ့သည္..။

(၇)

အခ်စ္သည္

ရင္နွင့္ရင္ဘတ္

စည္းခ်င္း ခတ္ ခ်င္းမဟုတ္..

ရင္ နွင့္ ရင္ဘတ္

ႏြယ္ယွက္ၿခင္းသာ ၿဖစ္သည္…။

(ရင္နွင့္ ရင္ဘတ္ ႏြယ္အယွက္..

မ်က္၀န္း နွင့္ မ်က္၀န္း အဆံု..

မံႈၿပၿပ နွလံုးသားမွာ

တံခါးအထပ္ထပ္ ပြင့္ေသာအခါ..

ထိုအရာကို

သူမဆီ ကိုက္ခ်ီ ပ်ံသန္းသြားပါမည္.။)

(၈)

သူမသည္

ပန္းလက္ဖ၀ါးတို႕ကို ပိုင္ေသးသည္…။

(၉)

ပန္းလက္ဖ၀ါးတို႕ၿဖင့္..

ေတးခ်င္းကို တီးခတ္..

ေကာင္ေလး၏ ရင္ဘတ္

စက္ရုပ္ ဇာတ္ကြက္ တစ္ခန္းရပ္ခဲ့..၏။

(၁၀)

ကၽြန္ေတာ္..သူမကို ခ်စ္သည္.။

(၁၁)

အစိမ္းေရာင္လြင္ၿပင္..

အၿပာေရာင္ေကာင္းကင္နွင့္

ပါးလႊာေသာ ပင္လယ္..

၀င့္တယ္ေသာ တိမ္စိုင္..တို႕ထက္

သူမပို၍ လွသည္…

(၁၂)

မိုးကုပ္စက္၀ိုင္း မ်ဥ္းေကြး..

ေနမိသားစုနွင့္ အာကာသ..

သူမ ေက်ာ္လြန္၍ လွခဲ့ၿပီ..။

(၁၃)

သူမသည္..

တင့္တယ္ၿခင္း ပါနိုရားမားတစ္ခုၿဖစ္သည္..

သူမသည္..

ကမၻာေၿမဖြား နတ္သမီးတစ္ပါး ၿဖစ္သည္..

သူမသည္..

လူ၀င္စား ခတၱာတစ္ပြင့္ၿဖစ္သည္..

သူမသည္ပင္

ပန္ဒိုရာ ၏ လ်ိဳ႕၀ွက္လက္ေဆာင္ ၿဖစ္သည္..။

(၁၄)

နွလံုးသားတြင္

အင္နားရွားမရွိသည့္အေႀကာင္း

သူမ ေႀကာင့္ယံုသည္..

ေနၿမဲတိုင္း မေနလို

ေအးၿမဲတိုင္း မေအးခဲ..ရွာခဲ့..ရ.။

(၁၅)

ထပ္ေၿပာပါဦးမည္..

သူမကို ကၽြန္ေတာ္ခ်စ္သည္…။

(၁၆)

အလင္းတံခါးတို႕ၿဖင့္

နွလံုးသားကို စစ္ေႀကာင္းဖြင့္..

ကိုယ့္အိပ္မက္မ်ားကလည္း ရင္ဖြင့္ႀကိဳ…

အခ်ိဳဆံုး ေလာကဒံတရားကို

ရင္ခြင္ထဲ ပ်ိဳးက်ဲ ခဲ့ပါမည္.။

…………………….

ႀကည္နူးၿခင္း မိုးစက္မ်ား ပက္ၿဖန္း..

ထိုေသာ ပန္းမ်ားၿဖင့္

စႀကာ၀ဠာတစ္ခုလံုး လႊမ္းပါေစ….။

(၁၇)

ခရမ္းေရာင္ တိမ္တို႕သည္လည္းေကာင္း

စမ္းေခ်ာင္းတို႕သည္လည္းေကာင္း..

ေလၿပည္ၿငင္းသည္လည္းေကာင္း

သူမေခါင္းမွ ေႀကြက်သြားခဲ့သည္ ခ်ည္းပင္။။

(၁၈)

ေနာင္တစ္ေခတ္တြင္

သူမ၏ တင့္တယ္ၿခင္းၿမားတို႕သည္

မာယာကမ္းပါးမ်ားတြင္ စိုက္နစ္လိမ့္မည္..

ထိုေသာေန႔တြင္

ကြန္ပစ္ေသာလက္မ်ား

ပန္းပ်ိဳးႀက လိမ့္မည္….

…………………………….

ရဲရင့္ၿခင္း အလံကို ပန္၍

ေၿမာက္ၿပန္ေလတို႕ႀကား သူမကလိမ့္မည္…

သူမ…..ကေပလိမ့္ဦးမည္…။

(၁၉)

သန္႔စင္ေသာ ႀကယ္ၿဖဴမ်ားၿဖင့္ၿဖန္႕ခင္း

ရင္တြင္းက ကဗ်ာတစ္ပုဒ္..

သူမ ကို သရုပ္ေဖာ္ ရန္

မ ပီ  ခဲ့ ပါ……။

……………

သူမ၏ တင့္တယ္မႈအား..

စိုးစဥ္းမွ် မ မီ ခဲ့ ပါ…….။

(နိဂံုး)

ထိုညတြင္

အၿဖဴေရာင္ကိုဆင္၍

သခင္ သည္ လွေနပါလိမ့္မည္..။

နိုးဆက္ ေန႔

(10.2.2013)