မြတ္မြတ္သိပ္သိပ္နဲ႕ပဲ
ညေတြကိုခြဲထြက္ခဲ့တယ္
နာမည္တစ္ခ်ပ္ကိုလြယ္ရင္း
ျမစ္ေပါင္းမ်ားစြာနဲ႕ စစ္ခင္းခဲ့
ပန္းပန္တဲ့ဓားတစ္လက္အတြက္ ဖတ္စာေပါ့ေလ…

ႀကိမ္မီးအံုးထားတဲ့ ေကာင္းကင္ရယ္
ေဆာင္းအလယ္တည့္တည့္က ပန္းခ်ီတစ္ရြက္ရယ္
ေနာက္  ရိုးတံရွည္အိပ္မက္ေတြေနာက္
ေလာင္းရိပ္ေပ်ာက္ရွာရင္း
ငါတို႕ခ်င္းလဲ သင္းကြဲခဲ့ျပီေမ…

အဆင္ေျပရင္ေတာ့
ဖုန္းဆက္ၾကည့္လိုက္ေပါ့ေလ
သံသယမကြဲခင္ ေနခ်င္ေနပါ
ေန႕စြဲ၀ါ၀ါေတြကေတာ့
ေခါင္းမပါပဲ ဆက္ေလွ်ာက္ၾကအံုးေပါ့…

ရင္ဘတ္နဲ႕သြန္းတာေတာင္ မရမွေတာ့
ဘာရယ္လို႕ မသမုတ္ခ်င္ပါဘူး
ဆံမွ်င္ပါးပါးေတြ ပင္လယ္မွာေ၀လို႕
ညေနေတြေတာင္ အပိုင္းပိုင္းအထစ္ထစ္
ကဲ ဒီသကၠရာဇ္မွာ နာမည္ခ်န္ရစ္ခဲ့မယ္…

မ်က္ရည္ေလာင္းျပီးပြင့္တဲ့ရင္ခြင္ေခတ္အလြန္မွာ
တိုးလ်ိဳးေတာင္းပန္ျခင္းသည္းခံပါ
စံပယ္ေတြရြာတုန္းကျဖစ္တဲ့စစ္ဟာ တရားတယ္ဆိုရင္
ခု ပန္းႏုေရာင္စီရင္ခ်က္ကို လက္ခံရမွာေပါ့ကြယ္
တကယ္ေတာ့  တို႕ေတြ အရင္ကခ်စ္ခဲ့ၾကပါတယ္…