“ လကမာၻသို႔ အလည္ထြက္ျခင္း ”

မ႑ပ္တိုင္ေပၚတက္လာတဲ့ ေကာင္ေလးက ျပံဳးျပတယ္

ကိုယ့္မွာေတာ့ အိပ္မေပ်ာ္တဲ့ညတစ္ည ထပ္တိုးလာေရာ

ငါ့ရင္ခုန္သံနဲ႔ ကီးမတူရင္ ငါ့ သီခ်င္းကို မင္း မဆိုခ်င္နဲ႔

အတိတ္ကို တူးဆြစိုက္ပ်ဳိးျခင္းမွာ ငါ အေလ့က်မဆန္ခ်င္ေတာ့ဘူး

သိပ္ကို သတၱိေကာင္းလို႔ ဒီလမ္းကို ငါ ေရြးလိုက္တာ မဟုတ္ဘူး

အဆံုးစြန္နာက်င္ရျခင္းဆိုတာ မင္းတို႔ မျမင္ဘူးတဲ့ တေစၧတစ္ေကာင္

ငါ့ေလွ်ာက္လမ္းမွာ နတ္ဆိုးေတြ ေသြးကတၱီပါခင္းေပးခဲ့ၾက

ေက်ာက အရင္ေရာက္ၿပီး ရင္ဘတ္က ေနာက္မွာ ေနခဲ့ၿပီ

ဘယ္ေတာ့ ထြက္မွာလဲလို႔ ရထားက ပင္လယ္ကို ေမးတယ္

ခဲလံုးေတြကို အသုဘခ်ဖို႔ ရက္ရာဇာ အရင္ေရြးေပးပါလား

အေျခအေနမေပးခဲ့တာကပဲ ဟီရိုရွီးမားလို ထေျမာက္တယ္

လမ္းမရွိလည္း လကမာၻေပၚေတာ့ ငါတို႔ ေရာက္ႏိုင္ရဲ႕ မဟုတ္လား

ခ်ီရြန္ ( ပုလဲ )