တစ္ခါတစ္ေလေတာ့လည္း ခါးသီးမိပါရဲ႕
သူစိမ္းေတြတုိက္တဲ့ ခါးသီးစိမ္းသက္ ေလစိမ္းထဲမွာ
ငါကေတာ့ ေလလႊင့္ငွက္တစ္ေကာင္လုိ ေမွ်ာပါလို႔
ေနာက္ကြယ္က အသင့္ျပင္ထားတဲ့ ဓါးေတြကို ငါမမႈသလို
ေရွ႕လမ္းက ခရီးၾကမ္းကိုလည္း ငါမေၾကာက္ခဲ့တာ ငါအသိ
ကိုယ္ပိုင္ေျခေထာက္တစ္စံုေပၚရဲရဲရပ္တည္ခဲ့
ျဖစ္တည္ရာဘ၀တစ္ခုအတြက္ ငါ့ကိုယ္ငါ စေတးရေလာက္ေအာင္ သတၱိမရွိခဲ့သလို ငါ့ဦးေႏွာက္ကလည္း လက္သင့္မခံခဲ့ဘူး
ေအးစက္ေနတဲ့လက္တစ္စံုအတြက္ ငါမေတာင့္တခဲ့ေပမယ့္
ငါေနေပ်ာ္တဲ့လမ္းကို ငါေရြးခဲ့တာပဲ
သကၠရာဇ္ေတြ ႏွစ္စား .. ဆယ္စုႏွစ္တစ္ခု ၾကာခဲေသာ္လည္း
လမ္းအသစ္အသစ္ေတြေဖာက္ ေနေရာင္ေအာက္မွာ
ငါတစ္ကိုယ္ရည္ လွမ္းေလွ်ာက္ဆဲပဲ
ကမ္းလင့္မယ့္ လက္အစံုကို မေမွ်ာ္လင့္သလို
ငါ သြားရာ ခ်ည္ေႏွာင္မယ့္ ႀကိဳးေတြကို ငါမုန္းမိလို႔
လက္ဗလာနဲ႔ တစ္ကုိယ္ေတာ္ ရဲ၀င့္စြာနဲ႔ ငါ လမ္းေဖာက္ဆဲပဲ …