နာက်င္လာရင္ ထြက္သြား/ေျပးဖို႔ပဲသိတဲ့ မ်က္လံုးေတြ

 
ေနရတဲ့အခ်ိန္ေတြ တိုးတိုးလာတာနဲ႔အမွ်
အရာရာက ေနာက္ျပန္ေရတြက္ေနသလို ေလ်ာ့ေလ်ာ့လာေနတယ္
မ်က္လံုးေတြကိုက္တယ္ အသက္ေတြပိုသတ္မိတယ္
တစ္ခုခုဆိုရင္ထဲမွာပဲ ထားေတာ့တယ္
ျပံဳးရတာလည္းနာက်င္လို႔ပဲ
ထြက္သြား ထြက္သြားေပး ထြက္သြားေပးလိုက္တယါ္
နာက်င္လာရင္ စကားလံုးေတြပဲသိေတာ့တယ္…

……………………အဲ့ဒီလုိအသံေတြ
စိတ္မလံုမျခံဳျဖစ္ေစတဲ့ အိမ္မက္ေတြမက္ရမွာေၾကာက္လာတယ္
အႏုတ္ဘက္ဆန္ဆန္ေနျပီး ဒုကိၡတေတြရဲ႕ ဘ၀ထဲ ခဏခဏ ၀င္ၾကည့္တယ္
မေကာင္းျဖစ္ေနတဲ့စိတ္ကိုဘယ္လိုေဖ်ာက္ရမလဲ
ဘာကိုမွ ၾကားႏိုင္စြမ္းျမင္ႏိုင္စြမ္းမရွိေတာ့လို
ထြက္သြား ထြက္သြားေပး ထြက္သြားေပးလိုက္ပါ
နာက်င္လာရင္ ကဗ်ာ… တကယ္ေတာ့ ၾကယ္ေတြ…
…ဒါဟာ အားလံုး… အတုအေယာင္ေတြပါပဲ…။

ေျမန႔ံ