ကၽြန္ေတာ္ဟာ ေနပူထဲ ဖိတ္က်ေနတဲ့ ေမေမ့ရဲ႕ အရိပ္ကေလးေပါ့
ေက်ာက္ေဆာင္ကို ရိုက္ခြဲေနတဲ့ လိႈင္းလံုးေတြလို
ငါ့ကို ရိုက္ခြဲေနတဲ့ ေနေရာင္ၿခည္
ငါ့ေသြးထဲ ေၿပးဝင္လာတဲ့ ေတာမီး
လွ်ပ္စီးလက္သလို
ငါ့ဆီမွာ ထစ္ၿခဳန္းပစ္လုိက္ခ်င္တဲ့ လမ္းမ
ခိုေတြေကာက္ေနတဲ့ ပဲေစ့မွာေတာင္
တံလွ်ပ္ရဲ႕ ကိုယ္ေငြ႕တေထာင္းေထာင္းကို ၾကားရတယ္
ေနၾကာပန္းခင္းၾကီး တစ္ခုလံုး ေခါင္းငုံ႔သြားေအာင္
လူသိမ်ားတဲ့ ေႏြရာသီပါ
မာဆိုးနဲ႔ တည့္တည့္
ေန႔လည္ခင္းထဲ လင့္ေနတဲ့ ေသနတ္တစ္လက္
ၿပီးေတာ့ ပြင့္ထြက္သြားတဲ့ ကမ္းေၿခ
စိန္ေခၚေနတဲ့ အသံထြက္နဲ႔
ကမၻာေၿမေပၚ ခုန္ခ်ေနတဲ့ သစ္ရြက္ေၾကြ
ဘယ္စိတ္ေလ စိတ္လြင့္ကိုမွ အရိပ္အာဝါသက ခူးမစားခ်င္ဘူး
ဆည္းလည္းသံကေလး ထိမွန္လုိက္မွ
ၿငိမ္းေအးသြားမယ့္ သတၱဝါအတိုင္း
ဖုန္ထူေသာ လမ္းကေလး ေသြးေဆာင္ရာ
စမ္းေခ်ာင္းကေလးလို တသြင္သြင္လွမ္းခဲ့
ထံုးၿဖဴၿဖဴနဲ႔ ေစတီကေလးဆီ ..။ ။

ေမာင္ဖီလာ