ငါ့ေၾကာင့္ .

                   ကမၻာေလာကေျမမဟီမွာ ကဗ်ာေတြစီလုိ႔   တစ္ပုဒ္ေတးျဖစ္ခဲ့တာလား

                   မသမာေမာဟေပြလီစြာ    မာယာေတြခ်ီလုိ႔  အရွဳပ္ေပးညစ္ခဲ့တာလား ။

ငါေၾကာင့္   လူသားေတြကုိ ေဒါသအပူမ်ားဖြဲ႕မီးျပင္း အသြင္ ေလာင္ခဲ့တာလား

                   အေဟာ၀တ အျဖဴမ်ားနဲ႔ ထီးတစ္စင္း အျမင္ ေဆာင္ခဲ့တာလား ။

ငါ့ေၾကာင့္    သမုဒယ ခ်စ္စရာ        အျပဳအမူေတြ ခခဲ့တာလား

                    အကုသလ ညစ္အျဖာ  အတုအပူေတြ က်ခဲ့တာလား ။      

ငါေၾကာင့္     မဂၤလာတရား  သကာပ်ားလုိ ခ်ိဳစရာ စကားေတြရခဲ့တာလား

                     မၾကင္နာအမွား တမာခါးလုိ   ငုိစရာ အမွားေတြ ခ်ခဲ့တာလား ။

င့ါေၾကာင့္      ဒါန ပရဟိတ လွဴသူေတြ ပြားခဲ့တာလား

                      ပကာသန အရအမိယူသူေတြ မ်ားခဲ့တာလား ။

ငါ့ေၾကာင့္       ေလာကမွာ လိမၼာယဥ္ေက်းသူေတြ မ်ားခဲ့တာလား

                       ေမာဟျဖာ ကလိန္စြာ အျမင္ေတြးသူေတြ ပြားခဲ့တာလား ။

င့ါေၾကာင့္       ေမတၱာတရား သစၥာထား အမွန္ရွဳသူေတြမ်ားခဲ့တာလား

                       ညစ္စရာအမွား အျပစ္အနားမ်ား အႀကံျပဳသူေတြထားခဲ့တာလား ။

                       ငါ့ေၾကာင့္  …..

                       ငါ့ေၾကာင့္ ……………..

                       ငါေၾကာင့္  ……………………. ဆုိတဲ့

                        လားေပါင္းမ်ားစြာ

                        ေမးခြန္းထုတ္ကာ

                        ေယာင္ျခာျခာနဲ႔

                        မေသခ်ာမေရရာ

                        ငါဆုိတာကုိ ဘာဆုိတာ

                        ငါမသိျခင္းမ်ားစြာနဲ႔

                        အေတြးနယ္ခ်ဲ႔ေနရဲ႕ ။