ဒီကဗ်ာက ကိုယ္ေရးကိုယ္တာ
ဘာသာျပန္ေပၚမူတည္ျပီး
ေရာင္ျပန္ဟပ္ေနရတဲ႔ တေလာကလံုးက
ႏွေျမာရက္နဲ႔သံုးမရတဲ႔ ရက္လြန္ႀကက္ဥ

ပုရြက္ဆိတ္တက္ေနတဲ႔ မုန္႔ေႀကြအစအနမ်ားလို
အေရးအသားအတိုအစေတြကို ရွင္းလင္းလိုက္
ေလေပြသယ္လာတဲ႔ ဖုန္လံုးႀကီးလို
ေဆြးေႏြးျငင္းခုန္မွဳေတြကို တံခါးပိတ္ထားလိုက္

ခ်စ္ျခင္းတရားရဲ႕ကႀကိဳးေတြက
တို႔ႏွစ္ေယာက္ဥယ်ာဥ္ထဲက ေအာ္ဂဲနစ္ဆလတ္ရြက္စိမ္းစိမ္းေလး
မနက္အလင္းေတြဟာ ျမက္ခင္းျပင္ထဲက စကား၀ွက္
တေယာက္မ်က္ႏွာမွာ တေယာက္ပြင္႔တဲ႔ ေနႀကာပန္းမ်ား
မိုးဦးဖားသူငယ္ႏွစ္ေကာင္လို ဂီတကိုစားျမံဳ႕ျပန္ရင္း
ျငိမ္းခ်မ္းမွဳဟာအဆံုးမရွိတဲ႔သီခ်င္း

စိတ္အာရံုကင္းဗတ္စမွာ
လာထိေတြ႔ေနတဲ႔ အလင္းအေမွာင္မ်ားဟာ ခ်ိဳျမိန္မဆံုးေတာ႔
ေျပာဦး
ေျပာဦး……..
ငါဟာ ပန္းသီးစိမ္းေပၚမွာ
ျပံဳးရင္းအိပ္မက္ေနတဲ႔
လိပ္ျပာနက္တေကာင္လား…….