၈၈ ေက်ာင္းသား အေရးအခင္းအျပီး

ဒုတိယေျမာက္ႏွစ္

ေန႕တေန႕ရဲ့ ဒုတိယေျမာက္ အခ်ိန္

ေရမပါ မီးမပါနဲ႕

ျဗဟၼာၾကီးေလးဦးရဲ့ အႏြယ္ေတာ္ တေယာက္ဟာ

ကမၻာေျမကို စတင္ ႏႈတ္ဆက္ခဲ့တယ္

      အဓိပတိဖြားေဟ့လို႕

အေမေရရြတ္လိုက္တိုင္း ၾကက္သီးထေအာင္ၾကည္ႏူး

ေလာကၾကီးကို အေကာင္းပဲ ေပးမယ္ဆိုတဲ့ စိတ္နဲ႕

အတၱေတြကို ေရာင္းစားခဲ့ဖူးတယ္

      အသက္21ေရာက္ေတာ့

ဂုဏ္ေတာ္ ကိုးပါးရဲ့ အက်ယ္ကိုသိ

သရဏဂုဏ္ သံုးပါးကိုသိ

ေလးျဖဴအေၾကာင္းေျပာလုိက္

ကာလာတီဗြီေလးတလံုးရဖို႕ ဘုရားမွာ ဆုေတာင္းလိုက္နဲ႕

အခ်စ္အေၾကာင္း ေဆြးေႏြးရင္း

ညေနစာ ဆန္မရွိတာကို ေတြးဖူးတယ္

      အသက္ကေလး ရလာေတာ့

လူရိုေသ ရွင္ရိုေသ အလုပ္ကေလး တခုနဲ႕

ဘြဲ႔ေတြ တသီတတန္းနဲ႕

18ႏွစ္ ဦးေႏွာက္ကေလးနဲ႕

ဒီလို ဒီလိုနဲ႕ပဲ….

ပထမအရြယ္ မကုန္ခင္ေလး

ေမတၱာတရားအေၾကာင္း မေျပာဖူးခဲ့တဲ့

ခ်စ္သူ သံုး ေလး ေယာက္ေၾကာင့္

ကဗ်ာေတြေရး

သီခ်င္းေတြစပ္

ကြန္ပ်ဴတာကို အရူးအမူးစြဲလမ္း

 နီကိုလပ္ေက့စ္အေၾကာင္း အိပ္မက္ မက္

Language Poetry အေၾကာင္း ေျပာ

စိတ္ညစ္တဲ့အခ်ိန္

လေရာင္ေအာက္က သူငယ္ခ်င္းဆီ ရင္ဖြင့္

၀င္ေလနဲ႕ထြက္ေလ

ဘယ္ေလက အာရံုကို ပိုထိသလဲ စဥ္းစား

ေနမေကာင္းရင္ psycho thraphy နဲ႕ကုရင္း

အေမ့ကို လြမ္းတဲ့စိတ္နဲ႕

ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွာ လက္ကိုင္ပ၀ါေလးေတြ ေလွ်ာ္ခဲ့ဖူးေသးတယ္

      အခု….ဒုတိယအရြယ္ရဲ့ ဒုတိယႏွစ္

မရဏႏုႆတိ ကမၼဌာန္းကို ပြားမ်ား

ေမတၱာဘာ၀နာပြားမ်ား

အခ်စ္နဲ႕ဘ၀ကို မဆိုင္ေအာင္ေန

အေမ့ဆီ လစာ မေတာက္တေခါက္ေလး ျပန္ပို႕

ကိုယ့္ပညာ ကိုယ္မယံုေတာ့လို႕

လူၾကားထဲ မတိုး၀ံ႔

ေနာက္ထပ္ေလာကမွာ ေနရပါေတာ့မလား စဥ္းစားရင္း

ဘ၀ဒဏ္ရာေတြ

ဘယ္သူမွ မသိေအာင္

ၾကိတ္ကုရလိမ့္ဦးမယ္….။