Home
Post Masterpiece
Register
Login
စံပယ္ေတြ ပြင့္မဲ့ေန႕
ေရးလက္စ ကဗ်ာတေၾကာင္းရယ္…
ေျပာလက္စ စကားတခြန္းရယ္…
ထားလက္စ သစၥာတရားရယ္…
ျပီးေတာ့ … ခ်စ္လက္စ ခ်စ္ျခင္းေတြရယ္…
မျပီးဆံုးခင္ေန႕ထိ…
ငါ တေယာက္တည္း အဆံုးမသတ္တိုင္
မိုက္မဲေနတုန္းေပါ့….။
ငါ့မိုးရာသီထဲက…ရာဇဖြားေလးေရ
တ၀ုန္း၀ုန္းရြာခ်ေနတဲ့
ဒီမိုးေရစက္တို႕ရဲ့ လြတ္ရာ
နင္ေျပး၀င္ခိုမဲ့ထီးရိပ္ကေလး ငါျဖစ္ပါရေစေတာ့…။
အခုေတာ့…
တသက္စာ ေဟာစာတမ္းမွာ
တစ္ဂဏန္းအက်ိဳးေပးမယ္ေျပာလာတိုင္း
ခပ္၀ါး၀ါးျပံဳးေနခဲ့ရျပန္ျပီ…။
ခ်စ္ျခင္းတို႕မရွိေသာ အရပ္မွာသာ
ငါေနေပ်ာ္ပါတယ္…
ဒီမုသားအတြက္ အျပစ္ျဖစ္လိုက ျဖစ္ေစ…။
ေျမာက္ျပန္ေလညွင္းတို႕
သင္တို႕ႏွင့္အတူ ယူေဆာင္လာေသာ
သူ၏ခ်စ္ျခင္းအား ..
သင္တို႕ႏွင့္အတူ ျပန္လည္ေခၚယူသြားပါ…
လက္ေဆာင္အျဖစ္
အလြမ္းျဖင့္ ေငြ႕ရည္ဖြဲ႕အပ္ေသာ အရပ္အား
ညႊန္ျပပါေလ….။
နင္ဟာ ငါ့ရဲ့ …
မတီးခတ္လိုက္ရတဲ့ န၀ေျမာက္ေတးသြား…
ေက်ာင္းဆင္းလမ္းက ဆြတ္ပ်ံ႕တဲ့ စကားပြင့္…
ျပီးေတာ့…
ငါ့၀ိဥာဥ္ရဲ့ နာမ၀ိေသသနလည္း ျဖစ္ျပန္တယ္…။
တေလာကလံုး စံပယ္ေတြပြင့္မဲ့ေန႕…
နင့္ကဗ်ာတိုင္းရဲ့
ေနာက္ဆံုးစာေၾကာင္းျဖစ္ခ်င္ခဲ့တာ ငါေပါ့..။
အဲဒီေန႕…
နင္ရယ္ ငါရယ္ Rock ဂီတရယ္…
အေမွာင္ေထာင့္ခ်ိဳးမွာ လဲေနမဲ့
ခ်စ္ျခင္းသံစဥ္ေတြရယ္…
ငါတို႕မဖတ္ျဖစ္ေသးတဲ့
သစၥာနီရဲ့ ပိုလွ်ံေနမဲ့ ၀ါက်ေတြရယ္…
…….….……………………………….ရယ္
………………………………………………………..
……………………………………………..ရယ္
…………………………….
………….
နားလည္မႈ ေနာက္ဆံုးဖေယာင္းတိုင္ကို
ငါတို႕အတူတူ ထြန္းမယ္…။
Comment #2
တေလာကလံုး စံပယ္ေတြပြင့္မဲ့ေန႕…
နင့္ကဗ်ာတိုင္းရဲ့
ေနာက္ဆံုးစာေၾကာင္းျဖစ္ခ်င္ခဲ့တာ ငါေပါ့..။
………………
အရမ္းၾကိဳက္တယ္ဗ်ာ
By: အသဲကြဲ မိုး at Jun 14, 2013
Comment #1
Gud !!!! 🙂