ခြဲရမွာကုိ ႀကိဳသိလည္း
ရင္မွာထာ၀ရခ်စ္ေနဆဲပါ..ခ်စ္သူ
မခ်စ္လုိ႔ မႏွစ္သက္လုိ႔
ခြဲရတာမွမဟုတ္တာ
ဘာျဖစ္လုိ႔ ငုိရမွာလဲ..
ဘာျဖစ္လုိ႔ ေဆြးရမလဲ
ဒါေပမဲ့ မင္းကုိအားေပးရင္းန႔ဲ
ငါမင္းနဲ႔ခြဲရမွာ ေၾကာက္မိတယ္…

လက္ဖ၀ါးႏုႏုေလးကုိ ဆုပ္ကုိင္ကာ
မင္းနဖူးေလး နမ္းခြင့္ေလးေတာ့ရခ်င္ေသး
ကဲရဲ႕မႈ၊မနာလုိမႈရဲ႕ ပတ္၀န္းက်င္ေအာက္
တုိ႔ႏွစ္ေယာက္အခ်စ္ဇာတ္လမ္း
အေ၀းကေနပဲ ခ်စ္ေနရတာ
မလိုခ်င္ဘူးကြာ…

ငါမလုိခ်င္ေတာ့ဘူး
ခ်စ္ေနလ်က္နဲ႔ ေ၀းေနရတာ
ဘယ္ေရစက္ေၾကာင့္လဲ
ဘယ္ကမ္းကပ္လုိ႔ ေ၀းရတာလဲ
ေျပာစမ္းပါကြာ…

ခြဲရက္ေတြကလည္း နီးလာ
မေတြ႔ရတာလည္း သိပ္ၾကာ
ရွိေနခ်င္လွၿပီ မင္းနဲ႔ကြာ…

ခ်စ္သူရယ္..
ႏွစ္ေယာက္စလုံး ႀကိဳသိေနလည္း
မနက္ျဖန္မ်ားစြာက ႏွိက္စက္
အခ်ိန္ဆုိတဲ့ ကန္႔သတ္ခ်က္ေတြကလည္း
ငါ့ရင္မွာ ျပင္းထန္ေနၿပီ…

မလုိခ်င္ဘူး..
အလြမ္းအေဆြးေတြ
ခြဲခြာျခင္းေတြကုိ
ေအးခ်မ္းသာယာတဲ့
မင္းနဲ႔ေတြ႔ရခ်ိန္းေလး
အၿမဲတမ္းလိုခ်င္မိတယ္…

ကဗ်ာေလးလည္း ကာရံထပ္
မခြဲခ်င္ေတာ့တာ ေနာက္ထပ္
ရွိေနခ်င္လွၿပီ တုိ႔တသက္..

ခြဲခြာျခင္းဟာ ငါအတြက္ေတာ့
ဖြဲမီးလုိပဲ ငါရင္ကုိ
တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ေလာင္ကၽြမ္းေနၿပီ….

ခ်စ္သူရယ္…အေ၀းကေနပဲခ်စ္ေနရတဲ့
တုိ႔ႏွစ္ေယာက္အခ်စ္ဇာတ္လမ္း
ဘယ္ေတာ့မ်ားမွ နီးႏိုင္ပမလဲကြာ…
                                အျမန္ဆုံးနီးခ်င္တယ္…..ကဲရဲ႕မႈရဲ႕ ပတ္၀န္းက်င္ေအာက္မွ လြတ္ေျမာက္ရပါေစ…
                                                                                                                       စုိး……..