ယံုၾကည္ခဲ့ပါတယ္ဆုိအံုးေတာ့
ကုိယ့္ဘ၀နဲ႔ကုိယ္ၿဖစ္တယ္

မ ကြ်န္ေတာ့္ကုိ သတိထားမိတယ္ဆုိအံုးေတာ့
ၿပန္လည္ေမ့ေလ်ာ့သြားမွာၿဖစ္တယ္
နုိးတ၀က္ အိပ္တ၀က္ အိပ္မက္ဟာ
အိပ္ေရးပ်က္ေစတယ္
ဆံခ်ည္မွ်င္ၾကိဳးေလးနဲ႔ ခ်ည္ထားတဲ့
လက္သန္းနွစ္ေခ်ာင္းဟာ
စိတ္မွန္းနဲ႔ ဆြဲထားတဲ့ ဂရင္းနစ္မ်ဥ္းလုိ
စိတ္ကူးသက္သက္
မေန႔က မ ဘယ္သြားလဲ
ဒီေန႔ေရာ ကြ်န္ေတာ္ ဘယ္သြားအံုးမလဲ
ဒီလုိ မသက္ဆိုင္ၿခင္းေတြကုိ အတင္းေတြးေတာလုိ႔
မ်က္စိမွိတ္လွ်က္ လက္ညိွးထိပ္နွစ္ဖက္ ဆံုသြားခ်ိန္ဟာ
ထာ၀ရၿဖစ္တယ္
တကယ္ေတာ့ လူ႔သဘာ၀ သာမန္ေတြးေတာၿခင္းဟာ
ထာ၀ရၿဖစ္တယ္
မ ကုိ ၿမင္ရတဲ့အခ်ိန္ဟာ
ထာ၀ရၿဖစ္တယ္
ေဘးနားကုိ ေငးရင္း မ ကုိ မ်က္နွာလႊဲလုိက္ခ်ိန္ဟာ
ထာ၀ရၿဖစ္တယ္
လြန္ခဲ့တဲ့ ငါးနွစ္ ေဆးရံုမွာ လဲေလွ်ာင္းစဥ္ ေတြးမိတာေတြဟာ
ထာ၀ရၿဖစ္တယ္

မ လွမ္းပါ၊ ရဲရဲ လွမ္းပါ
ကြ်န္ေတာ့္ အၾကည့္တစ္စံုဟာ မ ေၿခလွမ္းပ်က္သြားေလာက္ေအာင္
မ အေယာင္ေယာင္ အမွားမွား နဲ႔ ဆံစ ေလးေတြ သပ္တင္မိေအာင္
မစြမ္းေဆာင္နုိင္ပါဘူး

သာမန္အေတြး
သာမန္ဘ၀
သာမန္အေငး နဲ႔
တစ္မနက္စာ ၾကာၾကာ လြမ္းလုိက္ရတာပါ၊

မတင္းတိမ္နုိင္တဲ့ လူသားဘ၀မွာ
မ ဟာ ကြ်န္ေတာ့္ ကြက္လပ္ထဲကုိ ေၿခကြ်ံက်လာတဲ့ ပိႆေလး တခု ၿဖစ္တယ္
ၾကယ္တံခြန္လုိ အရွိန္ နဲ႔ နွလံုးသားကုိ မီးၿပင္းကပ္လုိက္သလုိ
ၿမင္ၿမင္သမွ်ၿပာနွမ္းလွ်က္…
ရွိသမွ်ေသာ အာရံုေၿခာက္ပါးဟာ မ ကုိ ၀န္းရံလုိက္ေတာ့တယ္

ဒါဟာ လူဆုိးတစ္ေယာက္ကုိ
ရဲမ်ား ၀ို္င္းဖမ္းေနပံု မ်ိဳးမဟုတ္
ရွိရွိသမွ်ေသာ သူရဲေကာင္းမ်ား
ဘုရင့္ေရွ႔ေမွာက္ ခစားရပံု ၿဖစ္တယ္
သုိ႔ေသာ္ၿငား ထုိဘုရင္သည္ အမိန္႔ မွာမေၿခြေလေတာ့
သူရဲေကာင္းေတြ ခမ်ာ
ေစာင္းဆုိင္းရင္း ေန၀င္သြားသလုိ
မ ေရ … ကြ်န္ေတာ့္ ဒီဂရီေတြ အဖ်ားတုိးေနၿပီ
ေတြးမိသမွ်
လႈပ္ရွားမိသမွ် ၾကက္ေၿခခတ္မ်ားသာထြက္လာတယ္
ေၿပာဆုိမိသမွ်
အိပ္မက္ေတြကုိ တည္ေဆာက္ရင္း
တပုိင္းစီ ၿပဳၿပင္ရင္း
ခ်ဳပ္ရုိးေတြ လုိက္စိရင္း
တစ္ေယာက္ေတာ့ မုိးခုိ နုိင္ေလာက္ပါရဲ႔ ေတြးေနတံုး
မ ကေတာ့ တံစက္ၿမိတ္ေအာက္ မွာ ခ်ိတ္ေနမဲ့
ေငြလမင္း ကုိေငးရင္း ခ်စ္သူနဲ႔ ဖံုးေၿပာေနေရာ့မယ္
ထက္ပုိင္းက်ိဳး သစ္ပင္ၾကီးရဲ႔ အိပ္မက္ဆီက
လြင့္ထြက္လာတာေတြ ငါ့ကုိ လာစင္လုိ႔ သပ္ၾကည့္လုိက္ေတာ့
ဒီလုိပါပဲ မုိးစက္ေတြ
စီးဆင္းရင္း သီခ်င္းဆုိသြားၾက
ေတာ္သလုိေနမိသင့္ေနတာ
ေပ်ာ္သလုိေနမိသင့္ေနတာ
တကယ္ဆုိ ငါကုိယ္တုိင္က မ်က္စဥ္းေဆး နဲ႔
အက္ဆစ္ ကုိ မွားခတ္ခဲ့မိတာ…
မနက္ၿဖန္ ထြက္မဲ့ နံနက္ခင္းမွာ
မ ရဲ႔ ဂီတသံ အၿပံဳးေတြ ၿဖတ္သန္းေနဦးမလား။ ။