ေကာင္မေလးေရ…

ပိုး၀တ္စံုျဖဴလြလြနဲ႔

နင္သိပ္လွေနပါလား….။

ပု၀ါပါးေအာက္က မ်က္၀န္းတစ္စံုမွာ

အရင္ကလို သိမ္ေမြ႕နူးည့ံမႈေတြ

ရွိေနေသးရဲ႕လား….။

အျဖဴေရာင္ဆိုတာ

သစၥာတရားကို ကိုယ္စားျပဳတယ္ေနာ္၊

နင့္ရင္ေပၚက ပန္းနုႏွင္းဆီဟာ

ခ်စ္ျခင္းေမတၱာသေကၤတ…

ငါ…မွတ္မွတ္ရရ…ေၾကကြဲမိပါတယ္။

နံ႔သာေရာင္ေဖာင္းၾကြကဒ္ေပၚက

အလြတ္ရဘူးခဲ့တဲ့ ပုလဲသြယ္တန္းဟာ

ငါ့နာမည္ ဘာေၾကာင့္ျဖစ္ရတာလဲ…

ငါ့ေ၀ဒနာေတြကို ပြဲေတာ္တည္ခ်င္တာလား…

(ဒါမွမဟုတ္…) နင့္အေပ်ာ္ေတြကို ေ၀မွ်ခ်င္တာလား…။

ငါကေတာ့ေလ…ရႈံုးနိမ့္မႈေတြရဲ႕ကိုယ္စား

ေနာက္ဆံုးအၿပံဳးေလး ျမင္ေလမလားလို႔

(သစၥာပန္းတစ္စည္းနဲ႕…)

အခမ္းအနားတက္ခဲ့တာ။

ငါ့ကမၻာတစ္ျခမ္းေတာ့…ဖိတ္စာကမ္းသူရဲ႕လက္မွာ

တစ္စစီေၾကြႏွင့္ၿပီေလ….။ ။