လူေတြက ငါေတြးထားသလို အျပဳအမူေတြလုပ္ေတာ့ ငါပ်င္းရိစြားျပံဳးတယ္…
လူေတြက ငါမေမွ်ာ္လင့္ထားတဲ့ အမူအရာေတြျပေတာ့ ငါ၀မ္းနည္းစြာျပံဳးတယ္…
လူေတြက ငါ့ဆႏၵကို ခလုတ္တိုက္သေဘာနဲ႔ၾကည့္ေတာ့ ငါစိတ္ရူးေပါက္ေပါက္နဲ႔ျပံဳးတယ္…
လူေတြက ငါ့သေဘာကို ရွိတယ္လို႔ေတာင္မထင္ေတာ့ ငါစိတ္ဓာတ္က်က်နဲ႔ျပံဳးတယ္…
လူေတြက ငါ့ျမိဳခ်သံကို မထိတထိေလွာင္ေတာ့ ငါလူသတ္ခ်င္စိတ္နဲ႔႔ျပံဳးတယ္…
လူေတြက ငါ့အိပ္ပ်က္မ်က္တြင္းေတြကို သနားသလိုႏွာေခါင္းရႈံေတာ့ ငါေရွာင္ဖယ္ျပီးျပံဳးတယ္…
လူေတြက ငါ့ပုပ္ပြဒဏ္ရာေတြကို မသတီစရာျမင္ေတာ့ ငါသံေ၀ဂရသလို ျပံဳးတယ္…
လူေတြက ငါ့အခန္းဖုန္မႈန္႔ေတြကို စိတ္မရွည္သလိုေခါင္းခါေတာ့ ငါစိတၱဇလိုျပံဳးတယ္…
လူေတြက ငါ့ေပါ့တီးေပါ့ဆမႈ႕ေတြကို ရယ္သံနဲ႔ေခ်ဖ်က္ေတာ့ ငါအားနာစိတ္နဲ႔ျပံဳးတယ္…
လူေတြက ငါ့အခို္းအေငြ႔ေတြကို မသက္သာစြာေဘးတိုးေတာ့ ငါအျပစ္မလံုစိတ္နဲ႔ျပံဳးတယ္…
လူေတြက ငါ့ျဖည္းဆည္းမႈ႕ေတြကို ေရာဂါဆန္းလိုသတ္မွတ္ေတာ့ ငါမသိခ်င္စြာျပံဳးတယ္…
လူေတြက ငါ့ေပ်ာ္ရႊင္ခ်င္စိတ္ေတြကို စကားလံုးေတြနဲ႔ဖို႔လိုက္ေတာ့ ငါသတ္ေသခ်င္စြာျပံဳးတယ္…။…။

ေျမန႔ံ
[email protected]

www.sofarawayfromyou88.blogspot.com