ဘ၀ရဲ႕ .

ခပ္ေကြးေကြးမီးတိုင္ေတြက

လင္းတလွည့္ မိွန္တလီ

အစီအရီပါပဲ

ငါ့ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြကေတာ့

ကစဥ့္ကလ်ား ခုန္ေပါက္ေျပးလႊားေနတယ္

လ သာ ရင္ ၾကယ္မစုံရဘူးတဲ့လားကြယ္ . . .

သမားေတာ္ ေယာင္ေယာင္

ေသမင္း ေယာင္ေယာင္နဲ႔

သူ႔ကိုယ္သူ တရားသူႀကီးတဲ့ေလ . .

နာရီလက္တံက တဆင့္

ထုတ္ျပန္မဲ့

အမိန္႔စာတမ္း

ေ၀့လည္ေၾကာင္ပတ္ လုပ္မေနနဲ႔

ငါ ရင္မခုန္ခ်င္ေတာ့ဘူး ။

ေျပးေျပးလႊားလႊားနဲ႔

ရာဇမက္ကြက္ မကာခ်င္ခဲ့တဲ့

တစ္ရက္ခံ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္

ဂါထာတစ္ပုဒ္လို တတြတ္တြတ္ ရြတ္ဆိုဖူးတယ္

တစ္ဖက္တြန္႔ ႏွဳတ္ခမ္းေတြထဲက

ခပ္ဟက္ဟက္ ရယ္သံ

(မထူးဆန္းပါဘူးကြယ္)ံ

ငါ့ ရင္ဘတ္ အသားမာတက္တာ ၾကာေပါ့ ။

ဒါကိုပဲ . .

ဘ၀ရဲ႕ အႏွစ္သာရ လို႔

မခ်င့္မရဲ လက္ခံရင္း

ေက်ာက္သင္ပုန္းတခ်ပ္လိုု

ထင္မွတ္မွားခံ ငါ့အတြက္

ေဆာင္းအိမ္မက္မ်ားနဲ႔

ႏိုးထတဲ့ နံနက္ခင္းမွာ

ႏွဳတ္ဆက္သူ ကင္းမဲ့ေနေလရဲ႕ ။  ။