မျပီးဆံုးတဲ့ပန္းခ်ီကားကို
ေရးဆြဲခဲ့မိျပီပဲ…….
မျပီးႏိုင္မွန္းသိေပမယ့္လည္း
လက္ေလွ်ာ့ဖို႔မစဥ္းစားခဲ့မိဘူး…….
ကံၾကမၼာရဲ႔မ်က္ႏွာသာေပးမွဳ
ေအာက္မွာျပီးဆံုးႏိုင္မယ္လို႔
ငါ ယံုၾကည္ခဲ့တယ္………
အခ်စ္ဆိုတဲ့ ပန္းခ်ီကားကို
(၁၅၀၀)ဆိုတဲ့ မွင္နဲ႔ေရးဆြဲခဲ့ျပီး…
မွင္မကုန္ေသးသေရြ႕ေတာ့
ပန္းခ်ီကားကျပီးဆံုးျခင္းမရွိဘူးေပါ့ေလ……
ဒါေပမယ့္လည္း မွင္မကုန္ခင္
ငါ့ရဲ႔စိတ္ကူးယဥ္မွဳအဆံုးသတ္မယ္
ငါ့ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ ျပည့္စံုခဲ့ရင္ေတာ့
လွပတဲ့ ပန္းခ်ီကားၾကီးကိုနင္ၾကည့္ရမွာေပါ့……
ပန္းခ်ီကားကို အဆံုးမသတ္ႏိုင္ခင္
မွင္ကုန္သြားခဲ့ရင္ေတာ့
အက်ည္းတန္တဲ့ ေန၀င္ခ်ိန္ေတြနဲ႔
မလွပတဲ့ ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္ျဖစ္လာမွာေပါ့ေလ…
အဲ့ဒီလိုအက်ည္းတန္ မလွပတဲ့ ပန္းခ်ီကားကိုေတာ့
မင္း ဘယ္ေတာ့မွမေတြ႔ေစရပါဘူး..
မင္းေပ်ာ္ရႊင္ဖို႔ မင္းၾကည္ႏူးဖို႔အတြက္
ငါ့ရဲ႔ပန္းခ်ီကားကို ေဖ်ာက္ဖ်က္ခဲ့ပါမွာ…
၀မ္းနည္းစရာ စိတ္ပ်က္စရာျဖစ္မယ့္
ငါ့ ပန္းခ်ီကားကို မင္းမျမင္ေစရပါဘူး
အမွတ္မထင္ မေတာ္တဆျဖစ္ရပ္ေတြနဲ႔ေတာင္
မင္းမေတြ႔ေစရပါဘူး……….
ဒါေပမယ့္ မင္းအရမ္းၾကည့္ခ်င္မိရင္ေတာ့
ငါေသဆံုးသြားတဲ့တစ္ေန႔မွာ
မင္းၾကည့္ခြင့္ရွိလာမွာပါ……ငါ့ရင္ကိုခဲြျပီးေတာ့ေပါ့ေလ..
ပန္းခ်ီကားကိုေတြ႔ခဲ့ရင္လည္း
မင္း ဘယ္ေတာ့မွ မငိုေၾကြးပါနဲ႔…..မ်က္ရည္မက်ပါနဲ႔…
ဟားတိုက္ရယ္ေမာေလွာင္ိလိုက္ပါ….
ေလာကရဲ႔ အထီးက်န္ အက်ည္းတန္တဲ့
ပန္းခ်ီကားကို ေရးဆြဲခဲ့တဲ့လူ  “ငါ'”….ကိုေပါ့……..
                  * ဓားစာခံ ႏွလံုးသားကို
                    ဓားသြားေပၚ အလွဆင္
                    ပတၱျမားေရာင္ မွင္ရည္စက္
                    ကုန္လုလု ရွိေလျပီ…….
                    အလွဆင္ ပန္းခ်ီကား
                    ၀င့္ၾကြားဖို႔ မျပည့္စံုေသး
                    မျပီးဆံုးေသာ ပန္းခ်ီကား
                    ေၾကြကြဲစြာ အဆံုးသတ္
                    အက္ကြဲခဲ့တဲ့ ႏွလံုးသားကား
                    အထီးက်န္လူသားရဲ႔
                    “အက်ည္းတန္ ပန္းခ်ီကား”……