ခ်စ္သူ…

အျပံဳးလွလွ မဖန္ဆင္းပါနဲ႔

ႏွလံုးသားေလး မေနတက္မွာ

စိုးရိမ္လို႔ပါေလ…

တစ္ခါတစ္ေလ..

ေႏြသံသရာရဲ႔ေအာက္မွာ

ပူေလာင္တာ မဆန္းေပမယ္႔

စိတ္္အေတြးေတြထဲ၀ယ္

တမာပင္စိမ္းရဲ႔ ေလေျပေတြ

အေလက် ၀င္လာေနတာမုိ႔

ငါေရွ႔မွာ….

မင္းရယ္သံေတြနဲ႔ မေလွာင္ပါနဲ႔…

ဖြင္႔ဟ၀န္ခံဖို႔ထက္

ျမိဳသိပ္ေနတာဟာလည္း

ပိုျပီးေလးနက္ေကာင္းပါရဲ႔….

တစ္ခါတစ္ေလ..

ညဟာ ေန႔ထက္ သာလြန္ေကာင္းပါရဲ႔

အခုလည္း…တစ္ေယာက္ထဲ

ညစဥ္ ညတိုင္း အလြမ္းေတြ

ေဖ်ာ္ေျဖေနရဆဲပါ…

လွဳပ္ရွားေနတဲ႔ ႏွလံုးသား

ျမိဳသိပ္ေနတဲ႔ ဆင္ျခင္တရား

ဘယ္ေရာက္မွန္း မသိတဲ႔

အမွန္…နဲ႔ …..အမွား?

အေျဖေတြမသိေသးတဲ႔

ရင္ခုန္ျခင္းရဲ႔ ၾကိမ္ႏွဳန္း

အသြားအျပန္မရွိတဲ႔

ေမွ်ာ္လင္႔ျခင္းရဲ႔ အေ၀းဆံုး

တစ္ဘက္က…..အလြမ္းေတြ(ဒဏ္မခက္ပါနဲ႔)

ေနာက္ဆံုး….

ပင္သက္ေၾကြသံရဲ႔ေနာက္က

က်ရွံဳးေနတဲ႔ အိပ္မက္ေတြရယ္

မေမွ်ာ္လင္႔ရဲတဲ႔ ဘ၀နဲ႔ပဲ

စံပယ္ျဖဴတစ္ပြင္႔

နမ္းခြင္႔ရခ်င္ပါတယ္….