Professional Authors

“ ကၽြန္ေတာ့ အေတြး ”

ငယ္စဥ္အခါကေတာ့
မျမင္တတ္ခဲ့ပါဘူး… ။
လက္ျဖန္႔ယံုနဲ႔
ရတဲ့အရာေလ။

ျပကၡဒိန္ေတြ ေျပာင္းလို႔
ေန႔၊ ရက္ ေတြလည္းေဟာင္းကုန္ၿပီ။

ခိုင္ၿမဲေအာင္ခ်ည္ေႏွာင္ၿပီးမွ
ဟိုး အေ၀းဆံုးကို္ ေထာင္ပစ္လိုက္တဲ့ေနာက္
လိုက္ေလ်ာက္ၿပီးမွ…
အဲ့ဒီ့ အရာကိုရေတာ့တယ္… ။

ငိုထားတဲ့ မ်က္ႏွာေတြကိုနင္း
ရသမွ် လမ္းခင္းေလ်ာက္သူေတြလည္း
အမ်ားသား… ။

ေၾကာက္စရာ ငရဲ ကိုေတာင္
သူ႕ အတြက္ဆို
အလည္ေရာက္သြားသူလည္း
အမ်ားသား… ။

မွန္ကန္စြာေတြး
မွန္ကန္စြာေရး လို႔
တိတိက်က်သံုးစြဲသြားသူေတြလည္း
အမ်ားသား… ။

အဲ့ဒီ့ အရာကေတာ့…
လူေျပာသူေျပာမ်ားတဲ့
“ ပိုက္ဆံ ” ဆိုတာပါပဲ… ။

ကၽြန္ေတာ္သာ…
တန္ခိုးရွင္တစ္ပါး ျဖစ္ခဲ့ရင္
အဲ့ဒီ့ အရာကို…
လူမရွိ၊ သူမရွိ ကၽြန္းမွာ…
မီးတုတ္လို ထြန္းပစ္ခ်င္တယ္… ။

In: ကဗ်ာ Posted By: Date: Sep 27, 2011
Comment #1

ေကာင္းတယ္ဗ်…
ေၾကာက္စရာ ငရဲ ကိုေတာင္
သူ႕ အတြက္ဆို
အလည္ေရာက္သြားသူလည္း
အမ်ားသား… ။

Comment #2

ဟုတ္ေက်းဇူးပါ…ကိုလုလင္

commentinfo By: ၾကယ္စစ္သည္ at Sep 27, 2011
Comment #3

လူမရွိတဲ့ ကၽြန္းမွာ မီးတုတ္လိုထြန္းခ်င္တယ္တဲ့
လွလိုက္တာ…
ဖိုးၾကယ္…ေကာင္းတယ္

commentinfo By: PC at Oct 1, 2011

Leave Comments

Name*

Email*
Website
Email me whenever there is new comment