အရာ အားလံုး ကုိ မသိ ေသး ေပ မဲ ့
ခု . . . တ ခ်ိဳ ့ တ ၀က္ ေလာက္ ေတာ့
ရင္ဘတ္ တစ္ျခမ္း နဲ ့နားလည္တတ္ေနျပီ . . .
နင့္ ရယ္သံ ဟာ ငါ့  ကမၻာ ကုိ ေျခာက္ကပ္ လုိက္တယ္
တကယ္ ပါ . . . . စိုးစဥ္းမ်ွ  မမွန္းနုိင္ေလာက္ တဲ့
စြဲေဆာင္ မွဳ ေတြ နဲ ့. . . ပဲ . . . .
အဲဒီေန ့ကစ . . . နင္ ငါ့ နွလံုးသားကုိ ခုိးယူသြားတယ္  . . . . .

နင္ က  ေရႊစင္ ရုပ္ေလးလို ပဲ . . .
သမင္ မ်က္လံုး နဲ ့ခုိင္းနွဳိင္းရင္ေတာင္ ငါ ရုိင္းလိမ့္မယ္  . . .
နင္ က မသိ  ေပမဲ့ .. . ငါက ၾကည့္ၾကည့္မိ တယ္ . . .
နင္ က  မညိဳ ့ ေပ မဲ ့. . . ငါ က သား ေကာင္ ျဖစ္ျဖစ္သြားတယ္ . . .
ဆစ္ခနဲ . . . ပဲ . . . နွ လံုး သား ကုိ ဆူး တစ္ ေခ်ာင္း စူး သြား တယ္  . . .
“ အခ်စ္ တဲ့ ”   . . .

အနက္ ေရာင္ သက္ျပင္းေတြ ေအာက္မွာ . .
ငါ့ စိတ္ေတြ ငါး ပါး ကုိ ေမွာက္ ေရာ    . . .
နင္ ဘယ္ မွာ လဲ . . . . “ ငါ လြမ္း တယ္ ”
စုိး ရိမ္ စိတ္ ေတြ နဲ ့  ငါ ့စိတ္ ထဲ မွာ ျပန္ ရွာ  . . .
ေခ်ာင္ တစ္ ေခ်ာင္ မွာ ငုိ ေနတဲ့ ငါ့ ကုိယ္ ငါ ပဲ ျပန္ေတြ ့တယ္ . . .   
ငါ့ ကုိ ငါ က ေျပာ တယ္ . . . .          မင္း က “ အခ်စ္ ကင္ဆာ ” ျဖစ္ ေနတာ တဲ့  . . . . .

ျဖဴလြလြ တိမ္ ေတာင္ ေတြ ငုိ တဲ့ ေန ့ က  . . .
ငါ လဲ အျပိဳင္ လုိက္ ငုုိ ခဲ့ တယ္ . . .
နင္ မခ်ိန္ ရြယ္ ပဲ ပစ္ လိုက္ တဲ့ ျမွား
စူးစုိက္ ခံ လုိက္ ရ တာ ငါ တဲ့ . . .
ကံၾကမၼာ ကုိက  အထား အသုိ မွား ခဲ့ တာ . . .
နင့္ ကုိ ခ်စ္ မိ ခဲ့ ေလ ျခင္း . . . .
ေနာင္ တ  မ ပါ ဘူး
တပ္ မက္ မွဳ မပါ ဘူး . . .
တကယ္ ဆုိ ငါ က နင့္အတြက္ ဆူးထြင္းေပးမဲ့ အပ္ ေလး သက္ သက္ ပါ . . . .

အခ်စ္ က  ဖြင့္ဆုိလုိ ့ မရ တဲ့ ခက္ ဆစ္ ေလး တဲ့
ငါ့ ကုိ ကဗ်ာ ဆရာ တစ္ ေယာက္ ေျပာ ဖူး တယ္
သူ ဘာ ကို ဆုိလုိ လဲ  ငါ မသိ ေပ မဲ့ . .
နင္  က ငါ့ အတြက္  “ အိပ္ မက္ ခက္ ဆစ္ ” 
ေ၀ဒနာ ေတြ ဒဏ္ ရာ ေတြ မရွိ ေပ မဲ့ . .
နင့္ ကုိ ခ်စ္ ေစ တဲ့ စိတ္ ဟာ
ငါ့ ကုိ . . . ဟုိး . . . . အနက္ရွိဳင္းဆံုး ထိ ရူး ေစ တယ္  . . .

ဧဒင္ဥယ်ာဥ္ အေၾကာင္းကုိေတာ့ ငါ မသိ ဘူး . . .
ဒါေပမဲ့ . . နင္ က ငါ့ အတြက္ အဦးဆံုး ပြင့္ခဲ့တဲ့
ဧဒင္ သစ္ က ပန္း  တစ္ ပြင့္ . . .
ငါ က နင္ ့အတြက္ အဦးဆံုး ျဖစ္ခ်င္ခဲ့တဲ့
ဧဒင္သစ္ က ဥယ်ာဥ္ မွဴး  . . .
ပုိင္ဆုိင္ရမွ မဟုတ္ဘူး . . .
နင့္ အတြက္ အလွဆံုး ျဖစ္ ေစ ခ်င္ ရံုသက္သက္     
ကဲ . . . ငါ့ ေရႊစင္ရုပ္ . . .
ငါ အိပ္မက္ေတြ နဲ ့နွစ္ပါးသြားေနရတာ . .
ခု . . . ငါ့ကမၻာမွာ မုိး မလင္းေတာ့ ဘူး . . . . .

နုိးတစ္၀က္ အိပ္တစ္၀က္  အေတြးစက္ေတြနဲ ့
အေမွာင္ေတြ က ေနတဲ့ ငါ့ အခန္း ငယ္ ထဲမွာ . . .ငါ က . . . .
ကဗ်ာ ေရးလိုက္ . . .
ဂစ္တာ တီး လိုက္ နဲ ့  .
အရင္ က လို ေကာ္ဖီ ခါးခါး ကုိ မနွစ္သက္ တတ္ေတာ့ဘူး . .
နင့္ အေၾကာင္းေတြးေနရံု နင့္အေၾကာင္းေရးေနရံု နဲ ့
ငါ့ စိတ္ေတြ လူ ရာ ၀င္ ခဲ့ ျပီ . . .

ကေလာင္တစ္ေခ်ာင္း နဲ့  ငါ့ကုိယ္ငါ psycho သြင္းလုိက္တဲ့ ေန့ က
ငါ့ ကမၻာ က လင္း လုိက္ ေမွာင္ လုိက္ နဲ ့
စကားလံုး ေတြ မရွိတဲ့ ေကာင္းကင္ မွာ . .
ကဗ်ာ ေရး ဖုိ ့ အေတြး တစ္ခ်ိဳ ့ လိုက္ ရွာ ခဲ့ တယ္
အလည္လြန္ ေလညွင္းက နင့္အေၾကာင္း
ခပ္ပါးပါး သတင္း လႊင့္ တယ္ . . .
ရူးျပီ . . . ေရႊစင္ . . .
ငါ့ ေသြးခုန္နွဳန္းက  သာ မာန္ အေျခအေန ထက္ ျမင့္တက္လာတယ္
ေသခ်ာတယ္ . . . ငါ့ရင္ထဲက အလံျဖဴ က . .
နင့္ ဆီ မွာ စုိက္ ထူ ရ လိမ့္ မယ္  . . . .

“အသိ အမွတ္ ျပဳ ျခင္း က
လ်ွိဳ ့ ၀ွက္ တတ္ သူ အတြက္ ေနရာ မရွိ ဘူး ” တဲ ့
ငါ ဖံုး ကြယ္ ထား ခဲ့ တာ မဟုတ္ ပါဘူး
နင့္ ကုိ ခ်စ္ တယ္ လို ့ေျပာ ဖို ့  . .
ငါ ျမတ္ နုိး လြန္း လို ့ေျပာ မထြက္ ခဲ့ တာ . . . .
ဒါ ေတြ ကုိ . . . ငါ အိပ္ မေပ်ာ္ တုိင္း . .
ရင္ ဖြင့္ တတ္ တဲ့ ငါ ့ ကဗ်ာ စာ အုပ္ ေလး သိ တယ္ . . .

ခြင့္ျပဳပါ . . . ေရႊစင္ . . .
ငါ အခု က စ လို ့ . . .
နင့္ အတြက္ နဲ့ ပဲ . . .  ငါ့ အိပ္ မက္ ေတြ ရြက္ လႊင့္ ေတာ့ မယ္ . . . .

( လ မင္း ေဇာ္ )
[email protected]