Comment #2

ဒိကဗ်ာက ရုိးတံေလးက ပန္းပြင့္ေတြေပၚထားတဲ့ ေမတၱာကို ေဖာ္က်ဳးေရးထားတာေနာ္။ ေကာင္းတယ္…အေရာင္ေတြကို အသိအမွတ္ျပဳတယ္
အလႊာေတြကိုလည္း ခံစားတတ္လြယ္တယ္
အန႕ံအသက္ေတြကို အာရုံမျပဳဘူး
ေကာင္းစားဖို႕အတြက္ဆိုရင္ ပခုံးတင္ ထမ္းပိုးထားမယ္

ရိုးတံ က်ဲက်ဲ ေလနွင္ရင္ေတာင္
နင္တို႕ မျပဳတ္က်ေစရဘူး
မညည္းညဴးရွာဘူး
နင္တို႕ လွဖို႕ဆိုရင္
ငါ ဆက္လက္ ေက်ာပိုးထားမယ္

အရိပ္တၾကည့္ၾကည့္နွင့္
နင္တုို႕သြားရာ လိုက္ပါေနတယ္
ေအးတူပူမွ် တဲ့လား
ရိုးတံစိမ္းေတြ ေျခာက္ေသြ႕ျပီးမွ
နင္တို႕ ပန္းကေလးေတြ ႏြမ္းေစခ်င္တယ္ …

နင္ ေခါင္းေမာ္ ဖို႕အတြက္
ငါ ခါးညြတ္ေနတာ မဆန္းဘူးေလး
နင္ ထင္သာ ဖို႕အတြက္
ငါ ေရဆာခံ ဘ၀မွာပဲ ေနေပးပါရေစ…

တစ္မ်ဳိးတစ္ဘာသာနွင့္
အတန္းခ်င္း မတူရင္ေတာင္
ေက်ာင္းဆင္း တူရေအာင္
ငါ ကိုင္းဆက္တတ္တယ္
နင္တို႕ေတြ ေ၀ဆာေနဖို႕အတြက္ရယ္…

နင္တို႕ေတြ လွပဖို႕အတြက္
ငါကိုယ္ငါ စိမ္းလန္းေနရတာ မဆန္းပါဘူးေလး…။ ။အစ အဆံုးအကုန္ၾကိဳက္တယ္ ကိုၾကိး…….း)

By: thuya at Aug 5, 2011

Comment #4

တပုဒ္လံုးေကာင္းတယ္
အားေပးသြားတယ္အကိုႀကီး..

By: myintmo at Aug 5, 2011