Comment #2

ခ်စ္ပန္းပြင့္ျမဴး၊ ခ်ိန္တန္ထူးမို႔
ခ်စ္ဦးသူသာ၊ ေပးဆပ္ခ်င္တယ္ေလ…။

ပန္းလိုေမြးရြ၊ ျမင္ခဏ၌
လိႈင္းထႏြယ္ငင္
ခိုင္ျမဲလို႔မင္ ထာ၀စဥ္…။

ျမတ္ႏိုးပန္းမို႔၊ လွမ္းလို႔ပိုင္ခ်င္
သူျငိဳျငင္
ရင္တြင္ စိုးထင့္လို႔အစဥ္…။

ကိုယ့္ဘ၀ျပည့္စံုလွလည္း
မင္းမရိွလွ်င္၊ ရင္မွာခက္ေတြ
စဥ္သာျမင္ရလွ်င္ျဖင့္
ၾကည္ႏူးေနတတ္ျပီေလ…။

ခ်စ္ဦးသူေရ…
မခ်စ္ေသာ္လည္းရ၊ မၾကင္ေသာ္လည္းေန
သို႔ေသာ္…
မုန္းပါနဲ႔ေလ…။ ။

By: ေဇာ္သက္ဦး(Ayatekalay) at Jun 13, 2011