မေျပာသာေတာ့၊
ကြာခဲ့ၿပီေကာ၊ ေမာလ်ရင္မွာ၊
ဟာလိႈက္ႏြမ္းနယ္၊ မွီတြယ္ရာကင္း၊
သင္းမသိေလ၊ ေနမြန္းတည့္တည့္၊
ရင္မွာရွိသူ၊ ေသာကဆူ၏။

ေနပါေစလား
မသနားေတာ့၊ ကစားသလို၊
ဟိုေဝးေဝးမွ၊ ပ်ပ်သံမွ်ဥ္း၊
ၫွဥ္းဆဲၿပီထင့္၊ ေမွ်ာ္လင့္စရာ၊
နားမွာတီးတိုး၊ ပိုးႀကိဳးၫိႈ႕ငင္၊
သံစဥ္ဂီတ၊ အိပ္မက္ညကို၊
အလွဖန္ဆင္းထားျပန္သည္။

႐ိုးရိပ္ဝိုးဝါး၊ ဖန္ဆင္းထားရစ္၊
ခ်စ္သူ႔အရိပ္၊ တေစၦစိတ္လွန္႔၊
ပ်ံ႕ဆြတ္ေမာဖြယ္၊ တြယ္တာသလို၊
ကိုယ္မွာပူးကပ္၊ မလြတ္လပ္ေခ်၊
ေနဆဲေနရ၊ ပစၥကၡမွ၊
ခဏဖယ္ခြာေပးပါသခင္။

တကယ္ဆိုက
တစ္စစီကြဲ၊ သီတြဲမရ၊
ဘဝတဆစ္၊ က်န္ခဲ့ရစ္ေသာ၊
ႏြမ္းေမာတင္းက်ပ္၊ အေဟာင္းဇာတ္ထုပ္၊
ေျမမွာျမႇဳပ္၍၊ ပစၥဳပၸန္မွာ၊
ခံစားလြတ္လပ္ခြင့္ေပးပါ။ ။

ေမာင္စိန္ဝင္း (ပုတီးကုန္း)