မ်က္ရည္ေတြ တမ္းတသံက

 

သူစိမ္းသူရံမေလး အရမ္းလွတယ္ …

 

 

ကမ႓ာႀကီးက က်ဥ္းေျမာင္းပိန္ပါးတယ္ …

 

မေန႔တေန႔က တနယ္တေက်းမွာ ေတြ႔ခဲ့တဲ့ သူစိမ္းသူရံမေလး

 

ဒီေန႔ပဲ ၿမိဳ႕ျပခပ္ႀကီးႀကီးမွာ ကားတစီးတည္း အတူထုိင္စီးျဖစ္တယ္ …

 

 

သူစိမ္းသူရံမေလးရယ္ … ကၽြန္ေတာ္ရင္းႏွီးေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ရယ္ …

 

ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မဲ့ ေရစက္ တခုထဲ စိုစြတ္ခဲ့ၾကတယ္ …

 

အင္း … ေရစက္ဆံုလာတယ္ …

 

 

ဟူး …

 

မလြယ္ပါဘူး သူစိမ္းသူရံမေလးရယ္ …

 

အဆိပ္တခြက္ ေဆးတခြက္ လက္တဖက္စီကိုင္ၿပီး ငါ အထီးက်န္ေနျပန္ၿပီ …

 

ခ်စ္သူမ်ားေန႔က ၿပီးသြားၿပီ …

 

ေမွ်ာ္လင့္ျခင္း ဇာတ္ကားလည္း ၿပီးသြားၿပီ …

 

 

တခ်ိဳ႕က ေရကို ေမွ်ာ္လင့္တယ္ …

 

တခ်ိဳ႕က ေလကို ေမွ်ာ္လင့္တယ္ …

 

တခ်ိဳ႕က အစာကို ေမွ်ာ္လင့္တယ္ …

 

တခ်ိဳ႕က လြတ္လပ္ေရးကို ေမွ်ာ္လင့္တယ္ …

 

 

ငါကေတာ့ ဘာမွ မေမွ်ာ္လင့္ရတာကို ေမွ်ာ္လင့္တယ္ …

 

နင့္လက္ကို အခ်ိဳသာဆံုး ငါ ကိုင္ခ်င္တယ္ …

 

နင့္ ႏႈတ္ခမ္းကို အႏူးညံ့ဆံုး ငါ နမ္းခ်င္တယ္ …

 

နင့္ ကို သက္ေတာင့္သက္သာ ဖက္ထားခ်င္တယ္ …

 

 

လက္ေလး ၀င္ခြင့္ေပးပါ …

 

ေခါင္းေလး ၀င္ခြင့္ေပးပါ …

 

ေျခေထာက္ေလး ၀င္ခြင့္ေပးပါ …

 

မိုးခိုခြင့္ေလး ေပးပါ …

 

ေရတခြက္ေလာက္ တိုက္ပါ …

 

 

ကဲ … ဘာက်န္ေသးလဲ သူစိမ္းသူရံမေလးရယ္ …

 

နင့္ ဆီ က ဘာ မွ မ လို ခ်င္ ဘူး ဆို တာ ထက္

 

နင့္ နား ရွိ ေန ျခင္း ဟာ က ပဲ ငါ ေျမးျမစ္ တီတြတ္ကၽြတ္ ရတဲ့အထိ

 

ေျပာေနမယ့္ ေပ်ာ္စရာ အမက္ခ်င္ဆံုး အိပ္မက္ တခုပါ …

 

 

ေနာက္တခါ ျပန္ေတြ႔ရင္ …

 

ငါ့ ဘက္ ရိုးရိုးသားသားလွည့္ၿပီး ငါ့ ကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ၿပံဳးျပ ပါ …

 

မပြင့္တပြင့္ႏႈတ္ခမ္းနဲ႔ ငါ အသည္းကြဲတတ္လို႔ …

 

 

နားေထာင္သူတိုင္း ၿငီးေငြ႔ …

 

ငါ့ ႏႈတ္ခမ္းေတြ အသက္၀င္လာၿပီေကာ …

 

ငါ့ စကားေတြ … ကဗ်ာေတြ … အသက္ရႈသံေတြ …

 

ရႈလက္စ ရႈေဆးဘူးေတြ … လိမ္းလက္စ သနပ္ခါးေတြ …

 

မႏူးနပ္ေသးတဲ့ ငါ့ခ်က္ ထမင္းေတြ … ေကာက္ညင္းေတြ …

 

ကစားလက္စ ဖဲခ်ပ္ေတြ … မက်ိဳးေသးတဲ့ မီးေသြးေတြ …

 

ေနာက္ ဆံုး ေတာ့ ငါ ကိုယ္ တိုင္ ပဲ နင့္ အ တိတ္ မ်က္ ၀န္း ေတြ ဆီ

 

ေခြ ေခြ ေခါက္ လဲ က် တယ္ …

 

ျဖစ္ႏိုင္ရင္ ငါ့ နာမည္ ရိုက္ခ်ိဳးလိုက္ပါေတာ့ …

 

နင္ ဟာ ငါ့ ရဲ့ သိကၡာဘုရင္မ …

 

 

သန္းေခါင္ယံထဲ ပြင့္တဲ့ ေနမွာ ငါ့ မ်က္၀န္းေတြ ဖ်တ္ဖ်တ္ ဖ်တ္ဖ်တ္

 

လက္ ထ ေန ၿပီ …

 

ငါ လို သန္း ေခါင္ ယံ ေကာင္ ဟာ ေနာက္ ထပ္ ေမွာင္ မိုက္ စ ရာ လည္း မ ရွိ ေတာ့ သ လို

 

ဘယ္ သူ လက္ သင့္ မ ခံ တဲ့ ပင့္ ကူ အိမ္ တက္ နာ ရီ တစ္ ခု လို …

 

ငါ့ ကိုယ္ ငါ ပဲ လက္ ခံ လိုက္ တယ္ …

 

ငါ ေအးေအးေဆးေဆး ေပ်ာ္/ထိုက္တယ္ …