Professional Authors

ေ၀းေ၀းေ၀း ေ၀းရတဲ.အေၾကာင္း

ေက်ာင္းမပိတ္ခင္ သူတုိ.သမီးရီးစားျဖစ္သြားပါတယ္။
ေနာက္ေက်ာင္းျပီးလုိ.တနယ္စီေ၀းသြားျပီး လုပ္ငန္းထဲ၀င္ဘုိးၾကဳိးစားၾကရာမွာတစ္ျမဳိ.စီအလုပ္၀င္ခဲ.ၾကေပမဲ.
မထင္မွတ္ဘဲ အိႏၵီယဘက္၊ျမန္မာျပည္နဲ. တရုပ္ျပည္ဘက္ကပစၥည္းေတြကုိ အျပန္အလွန္
အိပ္စပုိ.အင္ပုိ.လုပ္တဲ.ညီအကုိတစ္စုေထာင္ထားတဲ .အလုပ္ကုိ တစ္ေနရာစီကေန၀င္ေရာက္ခဲ.ရပါတယ္။
က်မတုိ.မိန္းကေလးေတြက စာရင္းကုိ င္ ေယာက္်ားေလးေတြက အေရာင္းနဲ.တာ၀န္အါးလုံးေပါ.
ဒီျပင္၀န္ထမ္းေတြရွိေပမဲ. က်မတုိ.က သီးသန္.အုပ္စုေလးတစ္စုလုိျဖစ္သြားပါတယ္။
ကေလး ရယ္ မုံရြာရယ္ မန္းေလးရယ္မွာ တလွည္.စီ ရုံးထုိင္ရပါတယ္။
ဲျမဳိ.တုိင္းမွာလဲ က်မတုိ.ဆရာေတြကုိယ္တုိင္ ေနပါတယ္။
ေယာက္်ားေလးက ရုံးနဲ.တြဲထားတဲ.ဂုိေဒါင္မွာေန မိန္းကေလးေတြကေတာ. ပုိင္ရွင္အိ္မ္မွာလုိက္ေနရပါတယ္။
စားတာကေတာ. ကုိယ္.အစီအစဥ္နဲ.ကုိယ္ေပါ.။
က်မတုိ.ဆရာေတြက ဘာသာေရးကုိင္းရွုိင္းေသာ ရုိးသားျပီးသေဘာေကာင္းတဲ. ဟိႏၵဴမိသားစုပါ။
အခုျဖစ္တာက သူတုိ.အဖြဲ.ကေလးမွာ တာ၀န္က်တုန္းျဖစ္သြားတာပါ။
သည္တုံးက က်မက မႏၱေလးမွာ တာ၀န္က်တဲ.အလွည္.ေလ။
ဒါက လြန္ခဲ.ေသာႏွစ္ရက္ ကဲ.ကြ်န္မ အေကာင္.ထဲကုိေရာက္လာတဲ.ေမးလ္ပါ။

မိစံေရ
အခုခ်ိန္ဆုိရင္ နင္ငါတုိ.အေၾကာင္းကုိၾကားျပီးေလာက္ျပီေနမွာပါ။
ငါသူ.ကုိဘယ္ေလာက္ခ်စ္ ဘယ္ေလာက္အလုိလုိ္က္တယ္ဆုိတာအားလုံးအသိပါဟယ္။
ငါက သူ.ထက္အသက္သာ လပုိင္းေလာက္ၾကီးေပမဲ. ေမာင္ႏွမသားခ်င္းမရွိတဲ.ငါက သူ.ကုိ
ေမာင္ေလးလုိေရာ ခ်စ္သူလုိေရာခ်စ္ခဲ.တာပါဟာ။
ငါသူနဲ.ျဖစ္တဲ.ကိစၥကို ျပန္ေတြးရင္ ေတာင္ ရွက္ရွက္လာတယ္
သူမ်ားကုိျပန္ေျပာဘုိ.ဆုိတာေ၀းေရာ။
ဒါေပမဲ.နင္တို.ကုိမွ ျပန္မေျပာရင္ ဘယ္သူ.ကုိသြားေျပာရမလဲဟာ ငါမွာ
တႏုံ.ႏုံ.နဲ.ခံစားေနရတာၾကာျပီ။
သည္တစ္ေခါက္လူခ်ိန္းေတာ.ငါနဲ.သူဘဲက်န္ခဲ.တယ္ေလမိ္ေ၀က
မုံရြာမွာက်န္ေနခဲ.တယ္။
ဒါနဲ.မမစႏၵီက ငါကုိသူတုိ.အိမ္မွာလာေနခုိင္းတယ္။
အစက သူရယ္ကုိေအးရယ္ေပါ.။
သူတုိ.ကထုံးစံအတုိင္း ရုံးကဂုိေဒါင္မွာ ေနတယ္ေပါ.။
ေနာက္သိပ္မၾကာခင္ မုံရြာကုိဒီကပုိ.လုိက္တဲ.ကားက
လမ္းမွာေမွာက္တယ္သတင္းရတာနဲ.ကုိေအးက
ကားေမွာက္တဲ.ေနရာကုိလုိက္သြားရေတာ.ငါတုိ.ခ်ည္းဘဲက်န္ေနခဲ.တယ္။
မသြားခင္ေတာင္ကုိေအးက မုိးမုိး ရဲ.အသက္ေလးဆယ္သီခ်င္းကုိဆုိျပီးစစေနလုိ.
မၾကာမီလာျပီလုိ.ေတာင္ျပန္ေနာက္လုိက္ေသးတယ္။
တကယ္ေတာ.သည္နွစ္ကုန္လုိ.သူညီအငယ္ဆုံးေကာင္ေလး ေဟာက္စ္ဆင္းျပီးရင္
ႏွစ္ဖက္မိဘကုိေျပာလုိ.လပ္ထပ္မယ္လို.
သူကုိငါေျပာျပီးသားပါဟာ။

မနက္ဆုိငါက ရုံးကုိသြားငါဘာသာငါလမ္းေလ်ွာက္လာတယ္။
ဟင္းကုိေတာ.ထုံးစံအတုိင္းငါက ခ်က္ျပီး ညမနက္စာကုိသူ.အတြက္ပါထည္.
ညေနရုံးမွာတင္ထမင္းအတူစားျပီးမွသူကငါ.ကုိျပန္ပုိ.ေပါ.။
ေနာက္ေရာက္ျပီးတပါတ္ေလာက္မွာ မုံရြာရုံးက
ကုိေအးကုိလွမ္းေခၚလုိ.ျပန္သြားရတယ္။
တစ္ရက္ အလုပ္ပိတ္တဲ.ရက္ မနက္ပုိင္းသူရယ္ငါရယ္ ဘုရားအတူသြားျပီး
အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ.”ညေန
သူမလာေတာ.ဘူး,သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ.ခ်ိန္းထားတယ္”လုိ.ေျပာျပီးျပန္သြားတယ္။
ျဖစ္ခ်င္ေတာ. ညေန ၅နာရီေလာက္က်ေတာ. မမစႏၵီက
“အမတုိ.မိသားစုအားလုံး မဂၤလာေဆာင္သြားမယ္
အျပန္ညနက္မယ္ထင္တယ္။
မေလးတစ္ေယာက္ထဲေနခဲ.ရမွာဆုိေတာ. ဟန္ၾကီးကုိ အေဖာ္ေခၚထားလုိက္ပါ။
မမတုိ.လာမွသူ.ကုိျပန္ခုိင္းေပါ.။
ေနာက္ျပီး မေလးတုိ.စားဘုိ. မနက္ကတဲက ပဲဟင္းနဲ.ဆိတ္သားရယ္
ခ်ပါတီရယ္လုပ္ထားတယ္ႏွစ္ေယာက္စာေနာ္”
လုိ.ေျပာျပီးကားနဲ.ထြက္သြားၾကပါတယ္။
ဒါနဲ.ငါလဲ ဟန္ၾကီးေရ အမတုိ.မရွိဘူးငါတစ္ေယာက္ထဲ
နင္လာခဲ.လုိ.ဖုန္းဆက္လုိက္တယ္။
ေတာ္ေတာ္ၾကာေတာ.သူေရာက္လာတယ္ စိတ္ညစ္စရာေကာင္းတာက ယမကာ
အနံ.ေလးနည္းနည္းသင္းလာတာပါ။
ငါေခၚလုိက္လုိ. သူ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ.၀ုိ္င္ေနတာကထလာတာပါ။
ဒါနဲ.သူနဲ.ငါ ညေနစာမုန္.စားျပီး water ဆုိတဲ.ကုလားကား
ထုိင္ၾကည္.ေနရင္းသူငါနားကုိတုိးလာပါတယ္။
ဒါကလဲ သူနဲ.ငါ ခ်စ္သူေတြျဖစ္ျပီးကတည္းက နင္တုိ.ရွိေနရင္လဲပူးပူးကပ္ကပ္ေနတာ
ဘာဆန္းလုိ.လဲ။
ငါက သူ.ကုိရီးစားတစ္ေယာက္လုိေရာ ငါ.ေမာင္ေလးလုိေရာခ်စ္ေတာ.ငါသူကုိယုယုယယနဲ.
အေနခံတာငါအတြက္ဘာမွ ထူးမခံစားရပါဘူး။
ေနာက္သူငါ.ကုိဖက္ျပီးပါးကုိနမ္းပါတယ္။ေနာက္တဆင္.တက္လုိ.ႏွဳတ္ခမ္းကိုနမ္းေတာ.လဲ
သမီးရီးစားသည္ေလာက္ေတာ.ရွိမွာဘဲဆုိခြင္.လႊတ္ပါတယ္။
ေနာက္ကုိယ္ေတာ္ေခ်ာက အရက္ရွိန္နဲ.ငါကုိနားပူနားဆာလာလုပ္တယ္။
“မေလးကလဲ မၾကာခင္လက္ထပ္မယ္.သူေတြဘဲ”
္ “လက္ထပ္ျပီးရင္ နင္.ပုိင္ျပီ နင္.သေဘာ အခုခ်ိန္မွာေတာ. နုိးပါ”လုိ.
မိစံေရ နင္စဥ္းစားၾကည္.ေလ ငါတုိ.ကပညာတတ္ မိေကာင္းဖခင္သားသမီးေတြေလ။
မိဘက စိတ္ခ်လုိ. သူတုိ.မ်က္ကြယ္မွာအေ၀းမွာ အလုပ္လုပ္ခြင္.ေပးထားတာက္ုိ
ငါတုိ.ကေပါက္လႊတ္ပဲစားပုံစံမ်ဳိးလုပ္ဘုိ.မသင္.ေတာ္ဘူးေလ။
ငါကသူ.အလုိမလုိ္က္ေတာ. နင္တုိ.သူငယ္ခ်င္းကဘာေျပာတယ္မွတ္လဲ။
“ဘယ္သူမွမရွိဘူးလာခဲ.ဆုိလုိလာခဲ.တာ
အခုေတာ.ထမင္းပြဲျပင္ထားျပီးစားခြင္.မရတဲ.သူလုိျဖစ္ေနျပီ “တဲ.ဟယ္။
ေျပာရက္လုိက္တာ ငါသည္လုိအေျပာခံရတာ အံ.လဲအံ.ၾသ ရွက္လဲရွက္ရွက္
လူကလဲတုန္ေနေအာင္ကုိ
ေဒါသေတြထြက္လာျပီး သူ.ကုိ ပါးကုိႏွစ္ခ်က္ေတာင္ဆင္.ရုိက္လုိက္မိတယ္။
တစ္စိမ္းတစ္ေယာက္ကသာေျပာရင္ သည္လုိခံစားရမယ္မထင္ဘူး။
ငါအေပၚနားမလည္ေလျခင္း ငါ.အထင္ေသးေလးျခင္းဆုိတဲ.အေတြးက ငါ.မ်က္ရည္ေတြကုိ
သြန္ခ်ေစတာပါဘဲ။
“နင္ငါေရွ.ကခုထြက္သြား ေနာက္ဘယ္ေတာ.မွငါနဲ.လာမပါတ္သက္နဲ.
ေအာက္တန္းစားမိန္းမထဲမွာငါမပါဘူး “လုိ.ေျပာျပီး
အခန္းထဲ၀င္တံခါးပိတ္ေနလုိက္ပါတယ္။
ခဏေနေတာ. ၀ုန္းခနဲ တံခါးကုိေဆာင္.ပိတ္ျပီးထြက္သြားသံၾကားမွ
ငါအျပင္ထြက္ျပီး၀င္းတံခါးဆငိးပိတ္လုိ္က္တယ္။
မမစႏီၵတုိ.ျပန္လာေတာ.ငါတံခါးဆင္းဖြင္.ေပးေတာ. ” ဟန္ၾကီးမလားဘူးလား
“လုိ.ေမးေပမယ္.ငါ.မ်က္ရည္ေတြကုိ သူျမင္သြားေတာ.ဘာမွဆက္မေမးေတာ.ပါဘူး။
ငါတစ္ညလုံးလဲအိပ္လုိ.မေပ်ာ္ပါဘူးဟာ။
ငါ.ကုိ အထင္ေသးေလးခ်င္းလုိ.ေတြးမိေပမဲ. ငါသိပ္ခ်စ္တဲ.သူကုိေဒါသအေလွ်ာက္
ကုိ္ယ္ထိလက္ေရာက္လုပ္မိတာကုိလဲ ေနာင္တရလုိ.မဆုံးပါဘူး။
မနက္ေကာ္ဖီေသာက္ေတာ. မမစႏီၵက ” ဘာလဲ ညက ဟန္ၾကီးမလာလုိ.ငုိေနတာလား
“လုိ.ေမးေတာ.
“ဟုတ္”လုိ.ေျဖလုိက္တဲ.အသံက ေလသံမမွန္တာကေတာ.ေသခ်ာပါတယ္။
နင္တုိ.သူငယ္ခ်င္းက ထမင္းကုိ
အဆင္.ျမင္.ျမင္.ခူးခပ္ေၾကြးမွာကုိမေစာင္.နုိင္ဘဲ မီးဖုိခန္းထဲတင္
အုိးလူးခြက္လူးနဲ.အငန္းမရစားခ်င္တဲ.သူလုိ ျဖစ္ေနတယ္။
ငါလဲစိတ္ေျပသြားေတာ. သူကသာ ေတာင္းပန္ရင္ ျပန္ျပီး လက္ခံဘုိ. အဆင္.သင္.ပါ။
သိပ္ခ်စ္ခဲ.ရတဲ.သူေတြကုိး
ဒါေပမဲ.သူက ငါကုိ ခပ္တင္းတင္းမသိသလုိဆက္ဆံတယ္ေလ။
ဒီက္ိစၥမွာ ငါသူ.ကုိခ်စ္လြန္းလုိ.လဲေသေပေစ ငါကစျပီးမေခၚနုိင္သလုိ
ေတာင္းလဲမေတာင္းပန္နုိင္ဘူး။
ငါက ထိပါးခံရသူေလ။
ေတာ္ျပီဟာ နင္တုိ.သုိ.ေလာသုိ.ေလာျဖစ္ေနမွာရယ္
ငါရင္ေပါ.သြားေအာင္ရယ္သာဖြင္.ေျပာတာပါဟာ။
ငါကသူ.ကုိလက္ထပ္ဖုိ.ေစာင္.ခုိင္းတာကလဲ သူညီအငယ္ဆုံးေလး ဆရာ၀န္မျဖစ္ခင္ေလး စိတ္ေအးေအးနဲ.သူေထာက္ပံ.နုိင္ေအာင္ပါဟာ။
ဒါကုိသူက ငါအခ်ိန္ဆြဲတယ္ထင္ေနတာ။
သူေတာင္းဆုိတဲ.ကိစၥကလဲ ငါတုိ.ျမန္မာအမ်ဳိးသမီးတုိ.ေစာင္.ထိန္းရမဲ.ကိစၥေတြထဲမွာ အဖုိးအတန္ဆုံးေလ။
ဘယ္လုိလုပ္လုိက္ေလ်ာနုိင္မွာလဲဟာ။
မိစံေရ သူနားမလည္တာတစ္ခ်က္က စိတ္ဆုိးေနရင္ တစ္ခ်ိန္မွာစိတ္ဆုိးတာေျပသြားနုိင္တယ္ေလ။
ေအး စိတ္ကုန္သြားျပီဆုိရင္ေတာ. ျပန္ျပည္.ဘုိ.ေတာ္ေတာ္ခက္မယ္ေနာ္။
ေအးသူ.ကုိေတာ.ငါစိတ္နည္းနည္းကုန္ခ်င္ေနျပီ။
မိစံေရ ဒါပဲေနာ္ ။

သူ.စာကုိဖတ္လုိက္ရမွလူကုိ ဘာေျပာရမွန္းမသိေအာင္ မူးခ်ာပတ္ခ်ာလည္သြားပါတယ္
ကဲ ဟန္ၾကီးကုိသေဘာေပါက္ေအာင္ဘယ္လုိမ်ားေျပာျပရပါ.မလဲ ကုိေအးတုိ.မေ၀တုိ.ေရ……………………….
ကုိေပါက္လက္ေဆာင္အေဆြးပါးပါးေလး

In: ဝတၳဳ Posted By: Date: May 31, 2010

Leave Comments

Name*

Email*
Website
Email me whenever there is new comment