Home
Post Masterpiece
Register
Login
မာနစက္၀န္း (စကားေျပ) – နရီထက္
တစ္ပတ္ခ်ာလို႕ ကမာၻၾကီး တစ္ပတ္ျပည့္ျပီး ထင္မိတယ္။ တစ္၀က္တစ္ျပတ္လည္း မာန္၀င့္ျပန္ေသးတယ္။ ကိုယ့္ကမာၻနွင့္ ကိုယ္မို႕… အင္ပါယာသူရဲေကာင္းလုိ႕ သတ္မွတ္ထားတယ္။ ပန္းေတြေ၀ ရန႕ံထုံးလို႕ ငါ့နယ္ေျမက ရန္သူေတြ နက္လက္ခ်ခ်င္စရာ.. ခစားေစရာကြဲ႕။ ဟိုးအျပင္တစ္ဖက္မွာေတာ့ ႏြယ္ယွက္ တုိက္ပ်က္ စစ္တလင္းေျမလား။ ကပ္ေစရာလားကြယ္။ နန္းစံရာ ဘုန္းျမင့္မွျဖင့္ ျမိဳ႕တံတိုင္းေတြက ခိုင္ခံပါေသး။ ဘယ္သူမ်ား နယ္ခ်ဲ႕ရန္စ က်ဴးေက်ာ္၀႕ံမတုန္း။ အကဲစမ္းစ။ ေ၀းစမ္းေစ။ ေသြးဖယ္ေစ။ တပ္မဟာ ေလခြင္း မိုးၾကိဳးလို႕ စစ္ခင္းလို႕ ျပားျပား၀ပ္တြားေစရမယ္။ အသက္ရႈခြင့္ရေစဖို႕ရာ ငါရဲ႕ အမိန္႕။ စကၠန္႕ေတြ ရပ္တန္႕ စမ္းေခ်ာင္းျဖာသြယ္ ေတးသီဌက္ေတြ ခက္ျဖာလို႕ ေျပးေဆာ့ကစားေနေလရဲ႕။ နုပ်ဳိရာ ရွင္သန္ျခင္းအေပါင္းနွင့္ ငါ့ပိုက္နက္က ေအးခ်မ္းသလားကြယ္။ ေ၀းကို ေတြးဆ ေမွာင္နက္တဲ့ ညနက္ေတြက ၾကီးထြားေနလား။ ညကိုမင္းမူ တေစၦသတၱ၀ါေတြ ေပ်ာ္ျမဴးေနလား။ ေသြးဆိုးနက္နက္ အဆိပ္ပန္းေတြ ကခုန္ေနလား။ ေသြးဆာေနတဲ့ ၀ံပုေလြျမဴးထူး ေျမေခြးေတြ လကြယ္ညကို ပူေဇာ္ယစ္တြား ခယ ေနၾကလား။ ငါ့ပိုက္နက္နဲ႕မ်ား ကြာပါေလစ။ တံခါးျခားလို႕ စည္းမွတ္ထြင္လို႕ အတၱနဲ႕ ငါ့ကမာၻက ၾကီးထြားေနတုန္းရယ္။ မတူမယွဥ္ ဘယ္သူကို အထင္ၾကီးစရာတုန္း။ ယုံ၀႕ံစရာတုန္း။ အေသြးအသားထဲမွာ ျဖာစီးေနတာက ငါ့ကမာၻက တန္ခိုးေတြ ၾကီးထြား နတ္ေကာင္းေတြ နိမိတ္ပုံေဆာင္နွင့္ ေရွ႕ေျပးကို ၾကိဳဖတ္နုိင္ေသးသကြဲ႕။ ေ၀းတစ္ဖက္ျခားမွာေတာ့ နတ္မိစာၦတေစၦေတြ အေယာင္ေဆာင္ကာ နိမိတ္ေဟာင္းကို ပုံေလာင္းၾကမယ့္ထင္။ ငါ့နွလုံးက သံမဏိလို႕ မာစိုင္းေနေတာ့ အရည္ေဖ်ာ္မယ့္ ေလဟာနယ္ကို ခပ္တင္းတင္း သူစိမ္းဆန္ ဧည့္သည္အျဖစ္ လက္သင့္မခံခ်င္ဘူး။ ဓါးခ်င္းယွဥ္ဖို႕ ငါ့ပိုင္နက္မွာ မိုးၾကိဳးသြားေတြကို အပင္စိုက္ထားေလရဲ႕။ အရံသင့္ အရည္ေဖ်ာ္ေလွာင္ကန္ေတြနွင့္ ငါ့ဦးေနွာက္ ျပည့္နွက္ေနေလရဲ႕။ မိုးခ်ဳပ္ဖို႕ ေနစ အလင္းေရာင္ေတြ ၾကီးထြားအားပ်ဳိေနတုန္း။ အေ၀းတစ္ေနရာမွာေတာ့ ေမွာင္ရိပ္သန္းလို႕ အလင္းေရာင္ကို ေမွ်ာ္ကိုးေနရတုန္း မဟုတ္လား။ ရင္ခုန္စရာမရွိတဲ့ ေလာကအတြက္ ငါက ေလာက၀တ္ကို အထင္ၾကီးေနရမွာလား။ ရင္ဘတ္ထဲမွာ သိမ္းထားဖို႕ အမွတ္တရဆိုတာ ေလာင္စာကုန္ခမ္းျပီး။ အေ၀းတစ္ဖက္မွာေတာ့ အမွတ္ရေန႕ကို ဆာေလာင္ေနၾကရဲ႕။ အသင္တို႕နွင့္ ျခားေနတာက ေကာင္းေသးရဲ႕။ တစ္ခါတစ္ေလေတာ့လည္း သင္တို႕အေၾကာင္းကို သိဖို႕ မပတ္သက္လို႕လည္း မျဖစ္။ စက္၀န္းျပင္ကို ေျခယိုင္ထြက္ခဲ့ရတာလည္း ရွိပါေလစ။ အျပစ္လို႕ မဆိုစ ေစခ်င္..။ ျခေသၤ့နွလုံးနွင့္ ယုန္အသည္း မယွဥ္ျခင္း ဆိုျပန္လာလည္း အေၾကာင္းေတြးစမွ အားသာမွာ…။ ခရာသံေတြၾကားတိုင္ မိုးေတြ တလိပ္လိပ္ဆင္း ျပိဳက်မွာလား။ မိုးခ်ဳန္းမွာလား။ မိုးၾကိဳးေတြ ပစ္ခ်မွာလား။ ငါ မမႈ၀ံ့ျပီး။ ေသြးေၾကာျဖာဆင္းေနတဲ့ နွလုံးအတြက္ အၾကည့္ရဲတဲ့ မ်က္၀န္း တစ္စုံရွိတယ္။ ေခါင္းမာတတ္တဲ့ ဦးေနွာက္ရွိတယ္။
နရီထက္
(၂၆ – စက္တင္ဘာလ- ၂၀၁၂)
Leave Comments
Email me whenever there is new comment
Copyright © 2022 PoemsCorner. All rights reserved. Terms of Service